Ni No Kuni: Wrath of the White Witch Remastered

Al meer dan dertig jaar weet Studio Ghibli de ene na de andere prachtige sprookjeswereld tot leven te wekken in animatiefilms. De studio wordt daarom in het Westen vaak gezien als de Japanse versie van Disney. In 2013 maakte ze de stap naar de Westerse gamewereld en werden we getrakteerd op Ni No kuni: Wrath of the White Witch. Nu zes jaar later is er de remastered edition van de game, maar voegt deze nieuwe editie iets toe?

Het was een grote verrassing toen Ghibli in 2011 besloot samen te werken met ontwikkelaar Level-5. Het was zelfs zo bijzonder dat het in eigen land volop in het nieuws was. Na het enorme succes van de animatiefilm Spirited Away vonden critici het maar raar dat de studio zich ging bezighouden met games. Gelukkig duurde die twijfel niet lang. Level-5 (Dragon Quest, Professor Layton) publiceerde de eerste beelden en creëerde zo een enorme hype. 

Er was eens

Dat Studio Ghibli een goed verhaal kan schrijven is al bewezen met hun animatiefilms. Zo is het standaard goed tegen kwaad-verhaal bij Studio Ghibli verheven tot een verhaal met meerdere lagen en gecompliceerde verbanden. In Ni No Kuni is de hoofdrol weggelegd voor de dertienjarige Oliver. Samen met een vriendje sluipt hij ‘s avonds weg om hun zelfgebouwde go-kart te testen. Helaas gaat dit niet volgens plan en belandt Oliver in het ijskoude water. Zijn moeder weet hem net op tijd te redden, maar krijgt door haar zwakke hart een hartaanval. Oliver is kapot van het verlies en sluit zichzelf op in zijn kamer.

Als door de tranen van Oliver de knuffel Mr. Drippy tot leven komt, krijgt Oliver weer een sprankje hoop. Drippy vertelt hem namelijk dat er een parallelle versie van het universum is, waar iedereen gekoppeld is aan het universum van Oliver. Hierdoor is het mogelijk om zijn moeder opnieuw tot leven te wekken en dus besluit Oliver samen met Drippy naar het andere universum te reizen. 

Al in de eerste uren van de game leef je mee met Oliver en zijn missie. Buiten de innerlijke motivatie van Oliver worden ook zijn vaardigheden op een goede manier geïntroduceerd door de droge humor van Mr. Drippy. Oliver is vooral in het begin onzeker en klungelig en weet niet zo goed wat hij hiermee aanmoet. Dit zorgt regelmatig voor hilarische dialogen tussen hem en Mr. Drippy. 

Interactieve tekenfilm

Deze remaster poetst de graphics hier en daar op en zorgt ervoor dat de overstap van de PlayStation 3 naar PlayStation 4 niet al te groot is. Het enige echte verschil is de 4K-resolutie, maar daar blijft het ook bij. Gelukkig heeft de tekenfilmachtige stijl de tand des tijds goed doorstaan. Nog altijd komen de typische Ghibli kenmerken sterk over. Regelmatig worden we verrast met een echte tekenfilmclip waarin we onze hoofdpersonages kunnen bewonderen. De overige clips zijn vanuit de game gegenereerd maar doen absoluut niet onder voor de tekenfilmclips. Vooral de steden en de open wereld voelen aan als kleurrijke schilderijen. 

Toch zijn er een aantal zaken die storen. De PlayStation 4-versie heeft namelijk last van kleine haperingen als er meerdere effecten in het beeld te zien zijn. Ook is de scherptediepte niet altijd even goed. Zo was er een moment waarop bergen op de achtergrond te zien zijn en ik mijn camera een klein beetje draaide. De structuur van de bergen verdween bij het draaien van de camera, maar kwam weer terug toen ik terugdraaide. Vooral de PlayStation 4 zou dit probleem makkelijk moeten kunnen oplossen.  

Met z’n allen

Het is een echte jrpg en dus zijn er honderden missies om te ontdekken. Naast het hoofdverhaal kun je allerlei personages helpen, premies verzamelen en familiars vangen. Dit laatste vond ik nog het leukste om te doen. De beesten die rondlopen in de wereld van Ni No Kuni kun je vangen en trainen. Hoewel het geheel erg als Pokémon aanvoelt, werkt het toch een klein beetje anders. Zo kun je per gevecht maar tijdelijk met je monstertje vechten en moet hij regelmatig rusten. Juist het samenstellen van het team en binnen een bepaalde tijd je aanvallen uitvoeren vond ik erg vermakelijk. 

Ook kun je de wezentjes eten geven om specifieke vaardigheden te trainen, of kun je ze nieuwe wapens of bepantsering geven. Als je wezen stijgt in level kan hij nieuwe vaardigheden leren en zelfs evolueren. Wanneer je ervoor kiest om je monster te laten evolueren dan wordt het sterker, maar begin je wel weer op level een. Er zijn er in totaal driehonderd om te verzamelen, dus je bent wel even zoet. 

Elke menselijke teamgenoot heeft zo zijn voorkeuren wat betreft familiars. Zo is er een meer op magie georiënteerd team, maar ook eentje waar vooral de fysieke kracht tot zijn recht komt. Tijdens de gevechten kun je naar hartelust wisselen tussen de figuurtjes, maar moet je wel even je leven in de gaten houden. Komen de HP van Oliver op 0 te staan, dan is het over en uit. Je overige teamleden kun je aansturen door te wisselen of een tactiek op ze los te laten. Zo had ik een personage dat mijn leven constant op peil hield. 

We willen meer

Bij alle extra missies kun je stempels verdienen. Wanneer je een stempelkaart vol hebt, kun je deze inruilen voor een speciale vaardigheid. Zo kun je bijvoorbeeld sneller lopen, een betere staf bemachtigen of een vaardigheid krijgen waardoor je de familiars makkelijker kunt vangen. Het zorgt ervoor dat je de missies wilt blijven spelen en voltooien. De opdrachten zijn gelukkig afwisselend genoeg om interessant te blijven. Zo moet je soms items zoeken, een monster verslaan of juist eentje vangen en laten zien. De missies waarbij je aangetaste harten van mensen moet herstellen, vond ik het interessantste. 

De mensenharten worden namelijk door kwade krachten gecorrumpeerd. Zo is een bewaker van een grote stad opeens zijn vriendelijkheid kwijt en moet jij de juiste persoon vinden om zijn vriendelijkheid te herstellen. Als je door de stad heen loopt, kom je genoeg mensen tegen die een overdosis hebben van een bepaalde eigenschap. Zo kun je onder andere moed, vertrouwen en liefde verzamelen en deze in een flesje stoppen. Wanneer je het flesje dan bij de gecorrumpeerde persoon opent, herstel je zijn of haar hart. 

Eigenlijk hoor ik helemaal niet te klagen over deze remaster. De game zit geweldig in elkaar en Level-5 en Studio Ghibli hebben werkelijk een prachtige prestatie neergezet. De gevechten werken lekker vlot, de wereld ziet er mooi uit en het verhaal kent een goede diepgang. Toch is deze remaster alleen weggelegd voor mensen die de PlayStation 3-versie nog nooit gespeeld hebben. De 4K-resolutie doet namelijk niet veel met de grafische uitstraling van de game en verschilt niet veel van de PlayStation 3-versie. Ook heeft de game nog steeds zijn trage momenten. 

Het enige wat echt interessant is voor terugkerende spelers die alleen het hoofdverhaal hebben gespeeld, zijn de inbegrepen uitbreidingen. Deze bestaan uit een aantal gouden familiars en wat post-game missies. Echter voor spelers die altijd al Ni No Kuni wilden spelen, is dit de ultieme kans om ermee aan de slag te gaan.