Final Fantasy XII: The Zodiac Age
De Final Fantasy-reeks telt inmiddels meer dan vijftien games. Want naast de traditionele Romeinse nummering zijn er flink wat spin-offs en heruitgaven geproduceerd. In Japan zijn er zelfs versies die niet in de rest van de wereld worden uitgebracht. Nummertje twaalf in de reeks wordt inmiddels een klassieker genoemd en het was dan ook een aangename verrassing dat de speciale Japanse versie nu eindelijk in een nieuw jasje naar de rest van de wereld komt.
Hoewel Final Fantasy XII direct herkenbaar is als een Final Fantasy-game, was de game bij de release het buitenbeentje in de reeks. De turn-based gevechten hadden plaatsgemaakt voor een zogeheten wait/active mode waardoor je karakters zelf gingen vechten en jij als je dat wilde nieuwe aanvallen kon toevoegen. De spin-off Final Fantasy X-2 begon ermee, maar Final Fantasy XII bracht het naar de mainstream serie. De game wist zich met het verhaal ook te onderscheiden van de andere delen. Een zwaar politiek verhaal was nog niet eerder voorgekomen.
Geschiedenislesje
In Japan brengt men regelmatig de zogeheten International versie uit van een Final Fantasy-game. Dit houdt in dat Japan meer content krijgt dan de rest van de wereld. Mijn vraag is dan ook: waarom noem je zoiets International? Dit was met het twaalfde deel ook het geval waardoor de Japanse versie het International Zodiac System kreeg. Via het license board kon je je karakters nieuwe aanvallen leren of ervoor zorgen dat ze bepaalde wapens of uitrusting konden gebruiken. Het International Zodiac System maakte van dat ene bord twaalf verschillende borden en koppelde deze aan een bepaalde functie. Zo had je bijvoorbeeld de White Mage, de Knight of de Samurai, waardoor je karakters gespecialiseerd worden in bepaalde aanvallen die bij het beroep horen. Het International Zodiac System wordt nu dus in een nieuw jasje aan de rest van de wereld aangeboden.
Plannen en hopen op het beste
Waar het eerst mogelijk was om ieder karakter alle aanvallen te leren, moet je nu dus extra goed nadenken over je keuzes. In het begin kun je elk personage een beroep toewijzen. Ga je bijvoorbeeld voor de White Mage/Knight-combinatie of ga je vol voor een magie-opstelling? Deze keuzes zorgen er niet alleen voor dat je erg goed moet nadenken over die keuzes maar ook welke opstelling je wil gebruiken.
In de originele versie gebruikte ik vaak drie karakters die ik zo goed getraind had dat ze alles aankunnen, met als probleem dat wanneer er eentje doodging, ik deze moest vervangen door een veel te zwak karakter. Met deze nieuwe versie kun je dus een veel diverser team maken, waardoor iedereen in een bepaalde situatie tot zijn recht komt. Later in de game krijg je zelfs de mogelijkheid om een tweede beroep aan een personage toe te wijzen waardoor er nog meer combinaties mogelijk zijn.
Spoedcursus management
Waar je in andere Final Fantasy-games makkelijk de tijd kon nemen om bepaalde aanvallen te plannen, moet je bij dit deel sneller nadenken. Natuurlijk kun je de game nog steeds op pauze zetten, maar de gevechten zijn deze keer in real-time waardoor je sneller moet reageren op de situatie. Gelukkig krijg je hulp in de vorm van het Gambit-systeem. Hierin kun je alle personages handelingen geven die hij of zij uitvoert tijdens gevechten. Wil je bijvoorbeeld dat je healer iedereen die vergiftigd wordt direct geneest of dat deze een genezingsspreuk afvuurt als iemand onder 50% van zijn HP komt? Dit kun je ook met aanvallen doen. Zo kun je bijvoorbeeld je tank alleen de sterkste vijand laten aanvallen zodat deze niet de zwakkere personages gaat aanvallen.
Het fijne aan dit systeem is dat je er aan kunt blijven sleutelen en hoe verder je komt in de game hoe meer opties je krijgt om in je opstelling te verwerken. Je weet wanneer je het goed doet als je je team automatisch een hele groep vijanden ziet afmaken zonder dat jij je controller hoeft aan te raken. Ideaal dus om experience binnen te harken en snel wat levels omhoog te schieten.
Dead or Alive
De toevoeging van de Trial Mode vind ik misschien wel een van de beste keuzes. De Trial Mode is een modus waarin honderden vijanden, die steeds moeilijker en moeilijker worden, achter elkaar op je afkomen. Ook al ben je een hoog level en ken je alle vaardigheden die er te leren vallen, dan nog blijft dit een uitdaging. Deze modus is in de game verwerkt omdat in het origineel bar weinig met de beste uitrusting gedaan kon worden.
Je wordt dus uitgedaagd om erg tactisch te werk te gaan en het Gambit-systeem constant aan te passen aan de situatie. Iets wat vooral de doorgewinterde spelers erg zullen waarderen.
Volle vaart vooruit
Naast de nieuwe gameplay-aanpassingen heeft Square Enix ook de technische kant van de game wat afgestoft. Zo zijn de laadtijden aanzienlijke korter dan voorheen, is de balans qua vijanden aangepast, een auto-save waardoor je niet meer een hele kerker opnieuw hoeft te doorlopen is toegevoegd, de mondbewegingen zijn beter afgestemd op de stemmen, je krijgt de mogelijkheid om gastpersonages te besturen en de graphics hebben een opknapbeurt gekregen.
Misschien wel een van de fijnste toevoegingen vind ik de mogelijkheid om gameplay door te spoelen. Honderden vijanden verslaan kan erg vermoeiend zijn, vooral op momenten waarop je een paar levels omhoog wil gaan. Je kunt de game nu twee keer zo snel laten gaan of vier keer zo snel, waardoor al die gevechten binnen een paar seconden voorbij zijn. Heb je je Gambit-systeem op orde, dan ben je binnen enkele minuten dus een paar levels omhoog.
Hoewel je nog steeds ziet dat het een PlayStation 2-game is, zijn de graphics niet al te storend (en ziet de sixpack van het karakter Vaan er eindelijk normaal uit). Fans van de Japanse versie krijgen daarnaast de mogelijkheid om de game in het Japans te spelen.
Final Fantasy XII: The Zodiac Age is als remaster meer dan geslaagd. De zwakheden van het origineel worden op een subtiele manier sterk verbeterd waardoor alles veel lekkerder speelt. Hoogtepunten zijn naar mijn mening het Zodiac Job System en de Trial Mode die ervoor zorgen dat je veel meer tijd wil investeren in je karakters. Een zeer geslaagde heruitgave met een volwassen verhaal en frisse gameplay. De beste Final Fantasy XII-versie die je je maar kunt wensen.
