Deadpool: The Game – Een achtbaan van actie en humor

Uit de gigantische database van superhelden die de grootmeesters bij Marvel voort hebben gebracht zijn een boel goede en – nog meer – slechte videogames verschenen over de jaren. Nu is het de beurt aan de minder bekende Deadpool. Een publieksfavoriet in Amerika, maar kan deze relatief onbekende held ook Europa overtuigen in een hack and slash avonturenspel?

Met het enorme succes van superheldenfilms en aanverwante franchises is het geen wonder dat Marvel Entertainment op hoog tempo nieuwe games lanceert. Vaak in combinatie met een bioscoopfilm en dit levert niet altijd goede resultaten op. Deadpool heeft echter nog geen filmlicentie en is niet het meest bekende personage uit de Marvel stal. Naast een korte en niet accurate vertoning van Deadpool in X-men Origins: Wolverine heeft de beste man weinig voet aan grond gekregen in ons kikkerlandje.

Deadpool is de naam die gegeven is aan Wade Wilson na verschillende experimenten bij Project X (waarin ook Wolverine een grote rol heeft gespeeld). Verminkt en schizofreen reist hij nu als huurmoordenaar en anti-held de wereld rond en zet zijn krachten in voor zowel kwaad als goed. Deze krachten zijn o.a. korte afstanden teleporteren, het snelle genezen van verwondingen en het dodelijk zijn met zijn arsenaal aan geweren en melee wapens. Het grootste wapen van Deadpool is echter zijn vlijmscherpe tong.

“The merc with the mouth” is namelijk anders dan andere superhelden. Deadpool is zich continu bewust van het feit dat hij in een comic speelt of – in dit geval – in een game zit en spot dan ook regelmatig met de clichés en regels van een klassiek verhaal. Zijn sarcastische humor, het continue praten tegen zijn meerdere persoonlijkheden en neiging om zich direct te richten tot de speler en de schrijvers van het script zijn waarschijnlijk de belangrijkste spelelementen van de game.

De game heeft een redelijk goed uiterlijk en ondanks dat de omgevingen soms wat herhalend overkomen hebben de ontwikkelaars hun best gedaan om verassend te blijven. Met name bij de minigames en de introductie van nieuwe karakters kan Deadpool erg leuk zijn vormgegeven. Zo is er bijvoorbeeld een 8-bit minigame, worden de spraakwolkjes van de verschillende persoonlijkheden van Deadpool gebruikt als plateaus om over een gap heen te komen en wordt de absurde humor van Deadpool vaak benadrukt door het camerawerk en de animaties.

De content en het verhaal richten zich met name op jongvolwassenen. Het hoofdpersonage is gefixeerd op vrouwelijk schoon, is compleet antiautoritair en maakt regelmatig opmerkingen die niet zouden misstaan op een voetbalavondje met de mannen. Dit is ook meteen de grootste redding van de game. De gameplay kan nog wel eens repetitief worden en hoewel de verschillende minigames en cameo’s van andere helden en schurken (o.a. Cable, Wolverine, Death, Domino, Rogue en meer) erg verfrissend zijn, weet Deadpool zich maar ternauwernood te redden van een weinig diepgaand verhaal waarin hij het opneemt tegen Mister Sinister.

De beste vergelijking die qua gameplay getrokken kan worden is met games als God of War en Devil May Cry. De speler krijgt een hectische hack and slash game voor de kiezen die afgewisseld wordt met minigames en cutscenes. De besturing en cameravoering van Deadpool is niet geweldig, met name in kleine ruimtes heeft de camera nog wel eens de neiging om weg te draaien van de actie.

Het zo sierlijk en lang mogelijk afmaken van de hordes aan vijanden is compleet naar traditie in het genre en levert een aantal leuke features op. De animaties lopen goed in elkaar over, er kunnen sterke maar langzamere aanvallen worden uitgevoerd en ook snellere, lichte aanvallen kunnen ingezet worden. Dit gecombineerd met vuurwapens en granaten zorgt voor een visueel spektakel, met hier en daar een leuke animatie om een combo af te maken.

Met goed uitgevoerde combinaties verdient de speler punten die kunnen worden ingezet voor upgrades. Vuur-, melee- en huidige wapens kunnen worden verbeterd, en ook health en extra soorten granaten kunnen worden bijgekocht. Helaas gaat dit onderdeel van Deadpool niet heel diep en zal de speler niet veel verschil merken bij het maken van deze keuzes. Zwaardere wapens richten meer schade aan maar er is geen heilige graal waar de weapon upgrades naar toe werken.

De ontwikkelaars hebben duidelijk het meest de focus gelegd op de personages in de game en de afwisseling in gameplay, dan zich te binden aan een goed doorlopend verhaal of originaliteit. Ik heb me daar niet erg aan gestoord. Ondanks het feit dat Deadpool weinig origineel is en de upgrades niet heel uitdagend en belangrijk zijn, zitten er een spervuur aan grappen en verfrissende referenties in de game.