Moons of Madness
Wat begint als een simpele verkenningsmissie op Mars loopt uit op een nachtmerrie-achtige trip door je eigen herinneringen. Kun je de persoon aan de andere kant van je portofoon wel vertrouwen? Kun je je eigen zintuigen überhaupt vertrouwen? In Moons of Madness verlies je al heel snel uit het oog wat echt is en wat niet. Tim ging op gamescom langs bij Rock Pocket Games om zijn zenuwen te testen.
Het idee van Moons of Madness is om hardcore science-fiction te combineren met Lovecraft-achtige horror-elementen. Wie hierbij gelijk moet denken aan de film Moon heeft het bij het juiste eind. Deze uit 2011 stammende sci-fi horror-film diende namelijk als één van de belangrijke inspiratiebronnen voor de makers van de game.
Mars verkennen
In de getoonde demo kwamen beide elementen van de game aan de orde. In het begin komt vooral het science fiction-element uitgebreid aan bod. Je speelt als Shane en bent samen met teamlid Orson als eerste geland op Mars om het terrein te verkennen en de komst van de rest van het team voor te bereiden. Tijdens een missie in een Meerkat-verkenningsvoertuig gaat er echter iets mis en valt je voertuig uit.
Via een portofoon krijg je instructies van Orson. Hij vertelt je de power conduit te zoeken en de Meerkat opnieuw op te starten. Ondertussen krijg je uitgebreid de mogelijkheid om de objecten in je Meerkat te onderzoeken. Hieronder bevinden zich ook schijnbaar onschuldige, persoonlijke objecten zoals een foto en een brief van je moeder, die verderop in de demo een heel andere betekenis krijgen.
Als het opstarten van je Meerkat van binnen niet lukt, moet je een helm vinden en je naar buiten begeven. Eenmaal buiten valt op dat de game er prachtig uitziet. De aandacht voor detail is bovendien zeer te prijzen. Zo begint je helm van binnen te beslaan op het moment dat je een stuk gaat rennen. Ook is het erg belangrijk om je zuurstof in de gaten te houden. Onder in je helm zit een meter die aangeeft hoeveel zuurstof je nog hebt, wat heel erg bijdraagt aan de benauwende sfeer van de game.
Nachtmerrie
Vervolgens is het buiten zaak om een aantal zonnepanelen te activeren om energie op te wekken voor je Meerkat. Op het moment dat dit gelukt lijkt te zijn, slaat de sfeer volledig om en komt het horror-element van de game om de hoek kijken. De zonnepanelen flitsen uit beeld en Orson’s duidelijke instructies veranderen in onsamenhangend gebrabbel. In je ooghoeken zie je een onduidelijk figuur een tunnel in vluchten. Er rest je niets anders dan hem te volgen.
Wat volgt, is een nachtmerrie-achtige trip waarin puzzelelementen worden afgewisseld met hallucinaties en enkele schrikmomenten. De relatie van hoofdpersoon Shane met zijn moeder speelt in deze sequenties een belangrijke rol. Bijvoorbeeld wanneer je ineens een brief van je moeder vindt midden in een grot op Mars of middels hallucinaties waarin je moeder je toespreekt.
Volgens de ontwikkelaar zal dit samenspel tussen hardcore science-fiction en psychologische horror zich door de gehele game heen voortzetten. Daarbij blijft de gameplay steeds georiënteerd op het oplossen van puzzels. Van echte combat is in de game geen sprake, hoewel het in een later stadium wel mogelijk is om vijanden via de omgeving schade te berokkenen. Hoe dit precies in zijn werk gaat, is nog niet duidelijk.
Op basis van de gespeelde demo zijn we erg enthousiast over de interessante mix van genres die Moons of Madness te bieden heeft. Voor fans van Moon, The Martian en het werk van H. P. Lovecraft is dit een game om in de gaten te houden. Moons of Madness verschijnt in de loop van 2018 voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.
