Tom Clancy’s The Division – Het wachten meer dan waard

Vrijdagochtend, 08:30. Onze laatste dag op de gamescom 2015 in Keulen. Ik ben de poortjes nog niet door, of ik begin zo fanatiek te lopen dat de gemiddelde omstander had gedacht dat het WK snelwandelen in de Koelnmesse werd gehouden. Binnen drie minuten sta ik voor de stand van The Division. Ondertussen echter al tien man voor me. Nog geen tien minuten later honderd man achter me. Je kan het al raden: Tom Clancy’s The Division was erg populair op de gamescom.

Niet heel vreemd als je nagaat dat er al twee jaar een ontzettende hype is rondom de game. Als een duiveltje uit een doosje was tijdens Ubisofts E3 presentatie in 2013 plots die game. Geen geruchten, geen vroegtijdige aankondiging van een aankondiging, maar gewoon een trailer en een gameplay demo. De wereld werd wakker en ik werd ontzettend enthousiast over de game. Maar net als met Watch Dogs, welke een jaar eerder werd aangekondigd op een vergelijkbare manier, werd ook nu weer mijn geduld op de proef gesteld.

Toch was het nu, twee jaar later, eindelijk zo ver. Na een Duitse presentatie te hebben overleefd, mochten we namelijk dan toch aan de slag met de game. In die presentatie werd echter nog even kort en bondig samengevat waar de game nou eigenlijk over gaat: tijdens de drukste dag van het Amerikaanse winkelseizoen, Black Friday, is er iemand van huis gegaan met een akelig hoestje. Dit hoestje bleek echter meer te zijn dan een simpele griep. Een virus sterk genoeg om Amerika lam te leggen. Wat begon met één patiënt, eindigde met 80% van de Amerikaanse bevolking in de grond, in het mortuarium of in een oven.

Reden genoeg dus om een speciale noodwet in gang te zetten. Een wet waarmee The Division in actie wordt gebracht: kleine groepjes ‘Sleeper Agents’ verspreid over heel de VS die het land moeten beschermen tegen kwaadwillenden. Jij, samen met je vrienden, want zo is de game het leukst, bent één van die agenten in New York. The Division is namelijk een game die het beste tot zijn recht komt wanneer jij met een groepje van drie andere spelers, bij voorkeur bekenden, aan de slag gaat.

Tijdens de gamescom werd het echter wat beperkt gehouden, dus moest je het met twee anderen doen. In mijn geval een Duitser en een Fransoos. “What could possible go wrong?” zou je denken. Uiteindelijk bleek dat verbazingwekkend weinig te zijn. Communicatie is namelijk in The Division de sleutel tot een succesvolle missie. Vooral wanneer je de Dark Zone in gaat is namelijk niets meer heilig en moet je dus op je teamgenoten kunnen vertrouwen, iets wat begint bij fatsoenlijke communicatie.

Buiten de Dark Zone is het allemaal nog wel goed te doen. Jij neemt het, samen met je teamgenoten als je die hebt, op tegen computergestuurde vijanden en probeert New York stukje voor stukje schoon te vegen. Af en toe zal je menselijke Sleeper Agents tegen komen, maar die doen dan geen kwaad. De beste loot is echter te vinden in de Dark Zone, de gebieden in New York die het zwaarste zijn getroffen door het virus. Het sprak dus voor zich dat je in de demo de Dark Zone in werd gestuurd samen met je team. Na wat kleine gevechten met AI-gestuurde vijanden kom je al je eerste stuk loot tegen. Contaminated Loot wel te verstaan. Vervuilde wapens en kleding die je niet direct kan gebruiken, maar eerst schoongemaakt moeten worden op je thuisbasis. Het is echter op dat moment dat het slechtste in de mens naar boven komt.

Deze contaminated loot mag je namelijk zelf niet uit de Dark Zone meenemen. In plaats daarvan moet je met een lichtkogel afvuren op een van de vooraf vastgestelde locaties, waarna er binnen anderhalve minuut een helikopter jouw kant op komt om de loot af te voeren. Jij en je teamgenoten zijn echter niet de enige die deze lichtkogel kunnen zien: iedereen in de directe omgeving binnen de Dark Zone kan zien dat jij de kogel afvuurt. Het duurt dan ook niet lang voordat de eerste andere ‘schatjagers’ te voorschijn komen.

Wat er dan gebeurt, hangt er helemaal vanaf wie je tegen komt. Als je een beetje geluk heb, dan heb je mensen in een goede bui, die net als jij gewoon zin hebben om een leuk potje te gamen. Zij hangen dan hun loot aan de helikopter, en jouw team de jouwe. Daarna vertrekt de helikopter en kan iedereen weer door met zijn leven, om het zo maar te zeggen. Kom je echter mede-agenten tegen die liever alles voor zichzelf willen hebben, dan draait een confrontatie al snel uit op een vuurgevecht. Hierbij is de kans groot, vooral wanneer je niet goed samenspeelt, dat je om het leven komt. Dag loot, dag kansen, uithuilen en weer opnieuw beginnen.

Het ergste verraad, komt echter van binnenuit: verraad door je teamgenoten. Ondanks dat ik dit zelf niet heb hoeven ondervinden, zagen we bij de E3-presentatie dit jaar goed wat er kan gebeuren. Op het allerlaatste moment, na een confrontatie te hebben overleefd met andere agenten, wilt het team de loot aan de helikopter hangen. Nadat de eerste speler dit heeft gedaan, draait hij zich echter om en rekent af met zijn eigen teamgenoten. Dit om hierna moeiteloos de loot te pakken, aan de helikopter te hangen en er hiermee vandoor te gaan.

Het is die spanning die de game kan maken, maar ook helemaal kapot kan maken. Wanneer je een leuk team hebt en goede medespelers, dan zal iedere confrontatie spannend zijn. Soms kan je ze dan zonder problemen oplossen, maar vaker zal dit in een vuurgevecht uitdraaien. Wanneer je echter met wild vreemde in een squad zit, is de kans aanwezig dat je continu in de rug gestoken wordt. Een eerste keer kom je nog wel overheen, maar als je dit vijf keer op rij gebeurt, kan ik goed begrijpen dat je er al snel helemaal klaar mee bent.

Of die spanning de game zal maken of breken, zien we in het voorjaar van 2016. Op 8 maart 2016 heeft Ubisoft namelijk de release van de game gepland. Met een beetje geluk komt deze dan ook daadwerkelijk uit voor PlayStation 4, Xbox One en pc.