Tearaway Unfolded – Controllertekenen in een papieren wereld

Op de gamescom heb ik zo ontzettend veel games mogen zien en spelen dat ik daar wel uren over zou kunnen schrijven. Toch kwam mijn hoogtepunt uit een onverwachte hoek: Tearaway Unfolded voor de PlayStation 4. Hij kwam voor mij onverwachts, omdat er zoveel grotere games aanwezig waren en ik had gedacht dat het een van die titels zou zijn waar ik het meest naar uit zou kijken. Voordat ik de stand op gamescom bezocht, had ik eerlijk gezegd ook alleen maar van de naam gehoord. Maar wat ik op de televisieschermen zag verschijnen trok meteen mijn aandacht en ik wist niet hoe snel ik een plekje moest veroveren om een stukje te kunnen spelen.

Het eerste wat mij opviel, was de tekst waarmee de game begon:

“Tearaway is een avontuur in een wereld geheel bestaande uit papier. Een boodschapper reist naar het einde van deze wereld om jou, de persoon die ze erheen begeleidt, hun boodschap te brengen”

Je bent dus eigenlijk de hele game bezig een personage naar het einde van de wereld te begeleiden, zodat zij jou een boodschap kan geven. Ik merkte dat ik hierdoor meteen geïntrigeerd was; het klinkt zo mysterieus. Op het moment dat je start kun je een stukje lopen met een personage dat nog het meest weg heeft van een meisjespop in een papieren wereld. Dit betekent niet dat de graphics niet mooi zijn. Het ziet er allemaal heel kleurrijk uit en de wereld heeft een bepaalde stijl die ik wel kan waarderen.

Na een stukje door de wereld gelopen te hebben, kwam ik een personage tegen dat overduidelijk met me wilde praten. Hij gaf aan dat er een enorme sneeuwstorm aan zit te komen. Vervolgens verschijnt er een soort tekenbord in je scherm. Het is de bedoeling dat jij sneeuwvlokken tekent. Dit is zowel heel lastig als makkelijk. Dat klinkt heel dubbel, maar anders kan ik het niet omschrijven. Het gemakkelijke is dat alles geaccepteerd wordt; nu weet ik niet of dat verder in de game nog steeds zo is, maar hier kon ik van alles tekenen. Alles werd toch wel goedgekeurd. Het lastige eraan is dat het tekenen van een sneeuwvlok met je vinger op de touchpad lastig is. Het lukt nooit helemaal zoals je wil. Het ligt aan je eigen perfectionisme hoe dit gaat uitpakken. Mijn vlok werd een mooie driehoek en vervolgens kwam de sneeuw ook echt in die vorm uit de lucht vallen. Wat je tekent heeft dus invloed op de wereld.

Vervolgens liep ik verder en op een gegeven moment lijkt het erop dat je vast zit. Je eindigt bij een wat vreemd geplooide muur. Wel zie je aan de overkant weer een pad, dus je weet dat je daar naartoe moet. Dan wordt uitgelegd dat jij ervoor kunt zorgen dat er een wind gaat blazen. Dit doe je door een snelle beweging van je vinger op het touchpad; de plooi strijkt zichzelf uit en vormt een brug naar de overkant. Aan de overkant is een berg met meerdere lagen. Door een stuk karton omver te blazen kon ik erop gaan staan, schoot hij terug omhoog en zo kon ik weer verder. Dit kostte me wel wat moeite, de snelheid waarmee jij je vinger over de touchpad haalt lijkt te bepalen hoe hard en hoe lang de wind waait. Het koste me een paar keer voordat het me lukte daadwerkelijk verder te komen.

In het laatste stukje dat ik gespeeld heb, werd ik gevraagd een soort poster te tekenen die overal in de game ter inspiratie zou hangen. Je kunt het hier zo gek eigenlijk niet bedenken of je kunt het wel tekenen, waardoor je helemaal los kunt gaan met creatieve vrijheid.

Iets wat ik gezien heb, alleen zelf niet heb ervaren, is dat je het lampje in de PlayStation Controller daadwerkelijk als lampje op het scherm kan gebruiken. Dit lampje kun je dus op het scherm richten en dat heeft invloed op je omgeving. Het meest leuke aan deze game, van wat ik tot nu toe gelezen, gezien, maar ook zeker zelf ervaren heb, is dat de game de nieuwe functies van de controller optimaal lijkt te benutten.

Op het moment dat ik begreep dat de PS4-controller nieuwe functies zou krijgen, die op de PS3-controller niet te vinden zijn, werd ik daar blij van. Ik verwachtte dan ook games die daar gebruik van maken, maar tot nu toe vind ik het aantal erg tegenvallen. Tearaway Unfolded lijkt er wel mee aan de slag te gaan en dat verwelkom ik zeer. Zelf vond ik ook de graphics erg leuk uitgewerkt. De wereld is inderdaad helemaal van papier, maar dit is ook op een mooie manier verwerkt. Ik vond het tekenen een grappige toevoeging, vooral omdat in de wereld terugkomt wat je getekend hebt. Wel is het lastiger dan je verwacht en ik ben ook benieuwd hoe zich dit verder in de game gaat ontwikkelen, wanneer er mogelijk moeilijkere dingen zijn die getekend moeten worden.

Waar ik vooral een beetje dubbel naartoe kijk is de werking van het lampje in de controller. Dat heb ik dus alleen kunnen zien en niet zelf kunnen proberen. Ik vind het een leuke toevoeging indien het goed uitpakt. Hiermee bedoel ik dat ik graag op de bank mijn games speel en dat is prima als het lampje vanaf daar werkt. Toch vrees ik dat je in bepaalde gevallen een stuk dichter op de televisie moet zitten wil het werken zoals de game van je vraagt. Ik ben dan ook benieuwd hoe dit er straks uit gaat zien.

Al met al is dit een game waar ik toch wel erg op zit te wachten. De graphics zijn mooi, het verhaal is tot nu toe heerlijk mysterieus en, hoewel ik nog wel wat vragen heb over de werking van de controller, ik vind het toch wel heel gaaf dat er een game aankomt die de controllerfuncties helemaal benut.