Final Fantasy 7 remake

Review
Jermaine van Haarlem op 22 april 2020
Final Fantasy 7 remake

Een fantasie die werkelijkheid wordt

Final Fantasy 7 is altijd de grootste uitschieter van de Final Fantasy-reeks geweest en velen zijn het er dan ook over eens dat dit de beste game uit de franchise is. Een logische keus dus, om juist van dit deel een remake te maken. Maar een geliefde klassieker van drieëntwintig jaar in een geheel nieuw jasje steken? Dat vergt lef. Weet Square Enix de verwachtingen waar te maken?

We zijn de afgelopen jaren regelmatig getrakteerd op remakes of remasters van Final Fantasy-games. Zo kregen we een tijd terug nog een PS4 en Switch-port van Final Fantasy 12 en kunnen de oude klassiekers als Final Fantasy 8 en Final Fantasy 9 ook gewoon op de andere platformen gespeeld worden. Toch waren dit vooral nostalgie tripjes, waarbij de framerate of animatie net iets soepeler is gemaakt; verder bleef het dezelfde game. Met de remake van Final Fantasy 7 is dit wel anders. De gehele game is vanaf de grond opnieuw opgebouwd en dat heeft zo zijn gevolgen.

Kernbom op. het origineel

Het verhaal begint zoals in het origineel in Midgar, waar we een groep eco-terroristen volgen, bestaande uit Barret, Biggs, Wedge, Jessie en natuurlijk Cloud. Voor fans van het eerste uur kan deze nieuwe versie flink wennen zijn, deze keer is er namelijk voice-acting die dus een eigen interpretatie aan de personages geeft. Daarbij zijn er heel wat wijzigingen in het verhaal aangebracht en zijn er zelfs gloednieuwe gedeeltes. Zo is het verhaal dat zich in Midgar afspeelt enorm uitgebreid en zijn er tal van optionele sidequests toegevoegd.

Dit is natuurlijk een erg mooie toevoeging, alleen lopen we meteen tegen een probleem aan. De Final Fantasy 7 Remake wordt namelijk in delen uitgebracht en dit is het eerste deel. Het verhaal ‘stopt’ dus nadat je Midgar hebt verlaten. Het is nog maar de vraag hoeveel delen we kunnen verwachten en welke secties dan worden samengevoegd. In het origineel begon het namelijk pas echt toen we Midgar hadden verlaten. Je betaalt dus de volle mep voor maar een klein deel van het originele verhaal. Daarentegen krijg je voor je geld wel veel sidequests, voice-acting en uitgebreide omgevingen terug.

Opgepoetste zwaarden

Qua gameplay is er naast de originele turn-based actie ook de mogelijkheid om alles in realtime uit te vechten. Als je deze modus kiest kun je enorm veel button bashen verwachten met af en toe een magische spreuk hier en daar. De ATB-menu’s (Active Time Combat-systeem) daarentegen, werken precies zoals in het origineel, alleen zie je nu alles in slowmotion verder bewegen. 

De actie van deze remake is te vergelijken met de moderne rpg’s van tegenwoordig. Denk bijvoorbeeld aan NieR: Automa. Ik merkte dat ik enorm veel plezier beleefde in het ontdekken van de zwakke punten van specifieke vijanden zodat ik deze helemaal kon uitbuiten en mijn Materia kon upgraden. De Materia zijn gekleurde bollen met specifieke vaardigheden. Denk hierbij aan: vuurspreuken, ijsspreuken, maar ook ontwijkende manoeuvres of extra HP. Als je deze Materia bij je draagt tijdens het vechten, kunnen ze in level stijgen en dus beter worden.

Uiteraard speelt Cloud de hoofdrol in dit verhaal en zul je vooral met hem spelen. Toch is het handig om andere leden van je groep ook de kans te geven. Zo is er bijvoorbeeld een punt waarop Barret de enige is die een vijand kan raken, en is het dus zaak dat je hem koste wat kost verdedigd. Deze kleine details zijn interessant om te ontdekken en houdt het uitdagender dan alleen het rammen op knoppen. Mocht je toch van het hakken zijn, dan is er een stagger-meter toegevoegd. Deze meter zie je onder je vijand staan en vult zich langzaam wanneer je de vijand raakt. Is de meter eenmaal vol, dan raakt het monster tijdelijk verlamd en doe jij extra schade.

[image_with_animation image_url=”28328″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Modern likje verf

Op grafisch gebied is de game nog het meest vooruit gegaan. Zo is het tekenfilm-achtige uiterlijk vervangen door een realistische weergave en is het landschapg van enorm veel detail voorzien. Helaas zijn er naast de vele prachtig vormgegeven terreinen, ook nog tal van saaie en standaard omgevingen. Het is jammer als je verplicht voor de gameplay lang in deze gebieden moet rondlopen.

Helaas merkte ik bij de standaard PS4 dat de textures regelmatig op veel plaatsen te langzaam laden. Meerdere malen stond ik naar grote gekleurde vlakken te kijken, die opeens oversprongen in wat ze eigenlijk moesten voorstellen. Dit haalt je direct uit de omgeving en is gewoonweg jammer. Ook had ik soms last van het camerawerk dat niet altijd even snel bij de actie aanwezig was en daarnaast vond ik de minimap vaak wat overbodig.

Qua audio doet deze remake alles perfect in mijn ogen. Het hele verhaal leeft meer en de acteurs zijn ook er ook niet minder op geworden. Denk aan Matt Jones (Badger in Breaking Bad) of Britt Baron (Ada-1 in de Destiny-franchise). Verder kreeg ik kippenvel bij het openingsshot van de game: waar we in het origineel werden getrakteerd op een fanfare van monotone geluiden, is deze nu als volledig orkest te horen. 

Al met al kan ik zeggen dat deze remake er eentje is zoals die hoort te zijn. Square Enix heeft namelijk het origineel als inspiratie gebruikt om vervolgens een volledig nieuwe game uit de grond te stampen. Daardoor is deze game toegankelijk voor nieuwkomers, maar kunnen ook echte fans hun nostalgische hart ophalen. Final Fantasy 7 Remake is een sterke en moderne rpg met erg vloeiende gameplay, een sterke soundtrack en mooie visuele vormgeving. Het is wel erg teleurstellend dat dit nog maar het eerste deel is en we de rest van het verhaal dus in aparte brokken voorgeschoteld krijgen.  We hopen dat Square Enix er geen gewoonte van maakt om het verhaal in tien delen op te splitsen en deze voor de volle prijs te verkopen. We houden onze vingers gekruist.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

Geschreven door:

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]