Far Cry 6

Review
Brechtje van Dam op 2 november 2021
Far Cry 6

Mooier dan ooit, veel van hetzelfde

Far Cry games worden altijd goed gehyped en daar ben ik gevoelig voor. Geen wonder dus dat ik al maanden uitkijk naar Far Cry 6, de nieuwste shooter in een van mijn favoriete gameseries. Zijn het Spaanstalige Yara, nieuwe gadgets en een barbaarse dictator genoeg om opnieuw de aandacht te grijpen?

Van het Amerikaanse platteland in Far Cry 5 trekken we deze keer naar Yara, een fictief tropisch eiland dat doet denken aan Cuba (of een ander tropisch Spaanstalig land met wankele democratie). Yara wordt geregeerd door de sadistische dictator Antón Castillo, met voice acting van Giancarlo Esposito, onder andere bekend als de schurk in Breaking Bad. Jij speelt als Dani Rojas, een wees met militaire opleiding en een paar vet serieuze guerilla vrienden. Je raadt het al: ook Dani wordt een guerilla, en neemt het op tegen Castillo en zijn leger.

Dezelfde formule

In grote lijnen zijn de laatste Far Cry games hetzelfde. Het zijn lekker grote free roam shooters met een aantal mini bosses en een psychopatische eindbaas. Je moet bases veroveren, lokale bevolking helpen, mensen redden en jagen/verzamelen om je gear te verbeteren. Ondanks die ‘vaste’ formule zijn de verhaallijnen doorgaans erg origineel.

Far Cry 6 houdt grotendeels aan die formule vast. Het blijft bases veroveren, mensen redden en side quests volbrengen met grappige personages. Antón Castillo is écht een goede villain. Het gebrek aan originaliteit gaat soms vervelen maar elke cut scène met Castillo in de hoofdrol grijpt toch weer de aandacht. Er zijn een paar nieuwe gadgets die eventjes leuk zijn, maar in grote lijnen is er los van het verhaal weinig nieuw.

Groter, mooier, beter

Deze Far Cry is groter dan ooit én mooier dan ooit. Ik hoor vergelijkingen met Red Dead Redemption 2 en hoewel ik het daar niet volledig mee eens ben moet ik toegeven: mooie game. En groot. Erg groot. Je kunt eindeloos rondstruinen door de fotogenieke wereld van Yara, side quests volbrengen en werkelijk niets doen om je storyline te vorderen. Trek je graag je eigen creatieve plan in een open wereld? Dan is dit jouw game.

Dat de game zo groot is, heeft gelukkig geen al te negatief effect op laadtijden. In tegenstelling tot andere games speelt Far Cry 6 lekker door. Bewegen door de gigantische open wereld is bovendien makkelijker dan ooit, omdat je naast auto’s en motoren nu ook willekeurig paarden langs de kant van de weg vindt. Fast travel is uiteraard ook een optie: elke basis en checkpoint die je verovert wordt een travel point.

[image_with_animation image_url=”38694″ animation=”Fade In” hover_animation=”none” alignment=”center” border_radius=”none” box_shadow=”none” image_loading=”default” max_width=”100%” max_width_mobile=”default”]

[Insert cliché latin characters here]

Ook al is Yara een Spaanstalig eiland, alle inwoners spreken Engels. Anders wordt het volgens Ubisoft ongetwijfeld allemaal te ingewikkeld voor mij als speler. Om toch dat lekkere Latijns-Amerikaanse sausje te creëren, spreken alle personages daarom met een dik Spaans accent. Ze gooien ook regelmatig Spaanse woorden als puta, coño en mierda rond.

De game hangt samen van clichés. Dat hoort misschien wel een beetje bij Far Cry, maar in dit deel ligt het er erg dik bovenop. Ik begin me te ergeren aan het gebrek aan originaliteit: er wordt teveel geleund op culturele vooroordelen en stereotypen. Tel daarbij sporadisch matige voice acting op en je krijgt een game die af en toe behoorlijk cringe is.

Gelukkig heeft de game ook wederom veel van de elementen die Far Cry amusant maken. Een krokodil met een jasje aan, het personage Philly Bárzaga die verliefd wordt op een machine, rijden op een zebra en meer gekkigheid maken Far Cry 6 leuk. En dat is Far Cry 6 ook wel, leuk. Als je puur vermaakt wil worden en dat bij vorige games ook lukte, dan gaat het ook bij dit deel weer het geval zijn.

[image_with_animation image_url=”38698″ animation=”Fade In” hover_animation=”none” alignment=”center” border_radius=”none” box_shadow=”none” image_loading=”default” max_width=”100%” max_width_mobile=”default”]

Villains zijn hun ‘ding’

De Far Cry reeks heeft altijd zwaar geleund op goede villains en daar zijn ze ook kneitergoed in. Denk bijvoorbeeld aan Vaas Montenegro, de junky slavendrijver en drugshandelaar. Of wat dacht je van The Father, de sekteleider en engnek die een complete provincie in Montana in zijn greep houdt.

Antón Castillo stelt in dat opzicht niet teleur. Dat is maar goed ook want Ubisoft heeft de medewerking van Giancarlo Esposito behoorlijk naar de voorgrond geschoven. Castillo is een meeslepend personage, al is hij ook precies wat je verwacht op basis van de keuze voor deze acteur. De dynamiek tussen hem en zijn zoon is wel intrigerend, ook wanneer de rest van de game niet veel meer voor me doet.

[image_with_animation image_url=”38704″ animation=”Fade In” hover_animation=”none” alignment=”center” border_radius=”none” box_shadow=”none” image_loading=”default” max_width=”100%” max_width_mobile=”default”]

Een beetje minder

Helaas heeft Far Cry 6 ook een paar rare bugs die hopelijk snel opgelost worden. De mogelijkheid om mee te doen aan cockfighting voelt ook onnodig luguber, vooral omdat diezelfde haan ook je companion speelt (al is het misschien mijn culturele vooringenomenheid die zich daaraan stoort). Ook het ‘opleuken’ van geweren en voertuigen is een beetje overweldigend. Ik hoef niet 25 opties voor het bedeltje aan mijn shotgun, thanks.