Dead Rising 4 – Laat de slachting beginnen

Dead Rising is een serie die het jagen op zombies op een hele andere manier aanpakt dan zijn medestanders. Waar andere games zich vaak richten op het serieuze aspect van een zombieapocalypse gaat Dead Rising daar juist de andere kant mee op en maakt er bijna een feestje van om zombies af te slachten. De franchise staat bekend om zijn over de top actie en met het aankomende Dead Rising 4 lijkt dit tot een hoogtepunt te komen. De overdreven hack and slash game was dit jaar tijdens gamescom te aanschouwen door het spelen van een vrij korte demo. Een goed moment om eens te kijken of het vierde deel de lat daadwerkelijk hoog weet te houden.

De demo plaatste mij in de schoenen van protagonist Frank West, bekend uit de voorgaande titels, die bovenaan een trap midden in een voormalig centrum staat. Terwijl je daar staat krijg je middels een radio het verzoek om naar een locatie te lopen die zich enkele honderden meters van jouw locatie bevindt. Terwijl je naar beneden kijkt wordt al snel duidelijk dat dit niet een gemakkelijke klus wordt; de gehele straat is namelijk voorzien van een menigte aan ondoden die het maar op één ding voorzien hebben: jou. Echt tijd om een strategie uit te denken of ook maar je route te bepalen heb je niet, want de eerste zombies hebben hun weg naar jou al weten te vinden. Gelukkig ben je voorzien van een enorme bijl waarmee je flink kunt rondzwaaien.

Door de demo heen liggen verschillende wapens, en soms gebruiksvoorwerpen die zich prima lenen als een wapen, die je op kunt rapen. De bijl, die je meteen aan het begin al in je bezit hebt, is gigantisch lomp en weet door een flinke lading vijanden heen te slaan. Toch zorgt de lompheid van dit wapen er niet voor dat het rondslaan ermee enorm traag aanvoelt, wat het tempo er lekker in houdt. Hoewel de bijl zijn werk dus prima deed, werd mijn aandacht toch getrokken door een machinegeweer dat zich aan mijn voeten bevond. Nadat mijn personage deze soepel tussen de zombies vandaan wist te trekken kon ik beginnen met schieten. Toch wordt meteen duidelijk dat deze game zich met name richt op melee gevechten. Het schieten werkt an sich prima, maar lijkt lang niet zoveel schade aan te richten als de diverse melee wapens. Dit zorgde ervoor dat ik besloot om tijdens de demo de vuurwapens zoveel mogelijk aan de kant te laten liggen en mijn heil te zoeken in melee wapens.

De titel stelt zeker niet teleur op het gebied van rondliggende wapens, want al snel nadat ik de trap eindelijk af kon komen werd mijn bijl uitgebreid met een honkbalknuppel en een wc-ontstopper. Van de ontstopper kon ik echter niet heel lang genieten, gezien ik met dit wapen in handen een korte cutscene activeerde waarin ik deze recht op het gezicht van een zombie zette. Het was een enorm komisch moment en laat duidelijk merken dat deze game zichzelf niet al te serieus neemt.

Vervolgens maakte een roepende stem mij duidelijk dat er iemand in nood zat. Vlakbij mij was een vrouw op een stapel containers geklommen om aan de meute zombies te ontkomen, maar ze kon nu geen kant meer op. Mij werd de keuze gegeven om de vrouw wel of niet te redden en ik besloot haar een handje te helpen. Met mijn knuppel in de hand begon ik op de zombies in te slaan. Je zou denken dat dit nogal simpel overkomt en dat is het ook, maar de titel weet het leuk te houden door soms onverwachte cutscenes bij te voegen die een bepaalde manouvre laten zien om een zombie een kopje kleiner te maken. Zo sprong West een zombie op zijn nek om hem daarna van een flinke tik op zijn achterhoofd te voorzien. Het blijft een simpele manier van vermaak, maar dit soort nuances zorgen dat er toch wat meer variatie in zit.

Na het oppakken van een hamer, waarmee mijn klappen nog effectiever werden, kon ik een weg vrijmaken voor de vrouw. Toch voelde het niet erg lonend, gezien er niet veel meer dan een korte ‘thanks’ vanaf kon. Het lijkt er door de demo op dat het totaal geen effect op de game heeft dat ik haar gered heb, maar mogelijk dat dit in de uiteindelijke game anders zal zijn. Ondertussen was ik al wel heel dicht bij mijn uiteindelijke locatie gekomen, dus ik besloot om de trip weer voort te zetten. Het werd ondertussen behoorlijk moeilijk om me door de zombies heen te bewegen gezien ze duidelijk door hadden dat ik er liep en dus in flinke getalen op me afkwamen. Maar West blijkt een behoorlijke weerstand tegen het zombievirus te hebben, want na toch een aantal keer gebeten te worden door zombies was er nog niks aan het handje.

Vervolgens kwam ik aan bij het gebouw waar ik moest zijn, maar net nadat ik de deur open had gemaakt ging het scherm op zwart; de demo was afgelopen. Ik kwam met een flinke lach uit de booth lopen waarin ik hem had gespeeld, met name vanwege de over de top manier waarop je jezelf tegen de zombies kunt verdedigen. De game was enorm vermakelijk om te mogen spelen. Het enige wat ik me afvraag of dit op langere duur, als je al een aantal uur in de game hebt zitten, nog steeds zo leuk blijft. Een ding is zeker, de demo was zeer vermakelijk en biedt zeker potentie om ons flink bezig te houden in de donkere dagen van december, wanneer de titel uit komt.