Call of Duty: Advanced Warfare – Een waar schietfestijn met futuristische snufjes

Je kunt er bijna je kalender op gelijkhangen. November is dé maand waar de meeste Call of Duty-fans het hele jaar reikhalzend naar uit zitten te kijken. Dit jaar is dat niets anders. Sledgehammer Games krijgt de eer om de 3-jaarlijkse cyclus te beginnen met Call of Duty: Advanced Warfare. Waar de echte fan het eigenlijk niet eens meer zo kan boeien of het nou allemaal veel anders is, hoor je vaak de ouders in de winkel vragen: Wat is nou het verschil tussen deze en die van vorig jaar? Nu betwijfel ik of de ouders dit lezen, maar diep van binnen hoop ik dat er ook gamers zijn die deze vraag stellen. Voor jullie speciaal, deze review (de rest mag het ook gewoon lezen hoor).

Om te beginnen, is het roer omgegaan bij Call of Duty? Is alles anders? Het antwoord is uiteraard nee. Dat wil niet zeggen dat het weer exact hetzelfde is gebleven. Sledgehammer Games heeft best de tijd genomen om Call of Duty een nieuwe smoel te geven, zonder dat deze onherkenbaar is geworden. Het is en blijft een first person shooter met een hoog Hollywood-gehalte. Dat Hollywood-gehalte zit dan wel alleen in de campaign. Laten we die eerst eens uit gaan lichten.

Ik weet dat de meningen over het nut van een campaign in Call of Duty verdeeld zijn. Waar vele hardcore CoD-spelers zich en masse op de multiplayer storten om zo in een zo kort mogelijk tijdsbestek de maps van binnen en van buiten te leren kennen en hun loadout helemaal te perfectioneren, ben ik zelf meer het type dat de wapens het liefst leert kennen in de campaign. Dat de campaign niet de voorrang krijgt bij Activision moge duidelijk zijn door de duur ervan. Verhalen gaan rond dat een geharde veteraan de campaign in max 6 uurtjes doorloopt. Het vergaren van Intel (wat ook in Advanced Warfare weer kan) zal dan ook grotendeels wel worden overgeslagen. Ik zelf deed er iets langer over, maar ik ben dan ook niet echt de definitie van “hardcore”. Hoe lang of kort je de campaign ook mag vinden, vol actie zit deze wel. Scripted als het verhaal mag zijn, je vindt op iedere hoek van de digitale straat wel een horde vijanden.

Gelukkig heb je een heel nieuw arsenaal aan wapens en granaten om deze vijanden een koppie kleiner te maken. Vooral de variabele granaat is een leuke toevoeging. Geen scala aan verschillende granaten meer, maar 1 waar alles in zit. Wanneer je hem selecteert, kun je wisselen tussen smart frag, EMP of flash. Ook heb je de beschikking over granaten die bij impact een scan van de omgeving maken en onthullen waar je tegenstander zich verschuilt. De wapens zelf zijn over het algemeen futuristische uitvoeringen van oude vertrouwde wapens. Je krijgt zoals gewoonlijk weer de beschikking over assault rifles, sub-machine guns, sniper rifles, shotguns en riotshields. De nieuwste toevoeging is een laser rifle die geen ammo verbruikt, maar wel van tijd tot tijd moet afkoelen. Ook vond ik de mutecharge, een explosief dat in plaats van een hoop kabaal veroorzaken nou juist de hele omgeving van geluid ontneemt, wel de vermelding waard.

Het grootste verschil zit hem toch wel in je exosuit. Deze augmentation geeft je opties die je voorheen niet had in CoD. Ik noem een double jump, een zijwaartse slide en een boost. De werking van dit pak wordt in de campaign volop uitgelegd. Vooral omdat je, wanneer je het niet gebruikt, onherroepelijk zult falen of sterven.

Tot slot, qua campaign dan, sta ik graag nog even stil bij de cutscenes. Deze zien er ongelooflijk strak uit. Kevin Spacey ziet er zelfs in het echt nog niet zo goed uit. De motion capture heeft zijn vruchten duidelijk afgeworpen.

Dan nu de multiplayer. Al het bovengenoemde is natuurlijk netjes geïmplementeerd in de multiplayer. Qua wapens krijg je bij de standaard loadouts gelukkig geen rotzooi waarmee je cannon fodder voor de rest bent. Uiteraard zul je je perks en attachments moeten verdienen door te levelen. Dat zijn we inmiddels wel gewend. Gelukkig zijn daar regelmatig double XP-weekenden voor. Ik durf gerust te zeggen dat ik tot de noob-klasse behoor. Neemt niet weg dat ik me uiterst vermaak met Advanced Warfare. Waar ik bij andere delen toch al gauw uit frustratie mijn disc wisselde voor een andere game, heb ik die impuls tot nu toe niet gehad. Wederom is de exosuit hier mede de oorzaak van. In plaats van je door een gangenstelsel in een pand heen te wurmen waar je keer op keer door een sniper neergemaaid wordt (ik dan hè), heb je nu de keuze om gewoon het luchtruim op te zoeken en over het dak van dat gebouw te lopen. Het ontwijken van vijandelijk vuur wordt door de zijwaartse slide ook wat makkelijker. De carepackages bieden ook de beginner de kans om te spelen met leuke support- en assault-opties. De maps zelf zijn in mijn mening ook lekker gevarieerd, waar ik wel bij moet vermelden dat ik deze alleen nog maar mét exosuit heb gespeeld. Je kunt er namelijk ook voor kiezen om de multiplayer in classic mode te spelen, zonder exosuit en bijbehorende voordelen dus. Nu ben ik er vrijwel zeker van dat het gros van de CoD-ers zich daar ook niet zal bevinden. De rest van de game-modi komen in principe een beetje op hetzelfde neer als in de voorgaande edities, met uitzondering van Momentum en Uplink.

Een kleine smet op het blazoen van de multiplayer is de keuze van Activision om gebruik te maken van peer-to-peer servers, in tegenstelling tot de bekende dedicated servers. Dit heeft vooral de afgelopen week gezorgd voor behoorlijk wat lag, hitbox-errors en vroegtijdig gestopte games. Hopelijk wordt hier snel een correcte oplossing voor gevonden. En als ze dan gelijk iets kunnen doen aan al die mensen die constant met mijn moeder de nacht hebben doorgebracht…