Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2

Review
Robert Zomers op 17 september 2020
Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2

Arcade skaten alsof het 1999 is

Remasters van games zijn soms niet veel meer dan dezelfde game van tien jaar geleden in hogere resolutie, waar je dan wel mooi opnieuw de volle prijs voor mag betalen. Met Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 combineert uitgever Activision in elk geval twee titels van de populaire skatefranchise, maar dat zegt natuurlijk nog niets over de kwaliteit.

In 1999 was ik cool genoeg om een skateboard te hebben, maar als je me had gevraagd om een ollie te doen had dat waarschijnlijk geleid tot een of meerdere botbreuken. Ook als je me had gevraagd wie Tony Hawk was had ik je waarschijnlijk schaapachtig aangekeken, tot op 29 september Tony Hawk’s Pro Skater uitkwam. Dan had ik je namelijk kunnen vertellen dat dat die dude van dat PlayStation-spel was waar ik een stuk beter in was dan op mijn eigen skateboard blijven staan. 

[nectar_video_lightbox link_style=”play_button_2″ nectar_play_button_color=”Default-Accent-Color” image_url=”18186″ hover_effect=”defaut” box_shadow=”none” border_radius=”none” play_button_size=”default” video_url=”https://www.youtube.com/watch?v=REZ4x7a48U8″]

“Het eerste potje online was op zijn zachts gezegd geen succes, dus besloot ik toch maar terug te keren naar de tutorial”

Niet genoeg nullen

Uiteindelijk werd ik pas echt goed toen Tony Hawk’s Pro Skater 3 uitkwam en ik in online lobby’s met gemak de hoogste scores haalde. Ik verwachte daar toch vrij snel weer in de buurt te komen in deze remaster, want zoveel kan er toch niet veranderd zijn? Dus ik dook een online lobby in om daar als vanouds mijn tegenstanders weg te grinden. 

Helaas kan er in twintig jaar een hoop veranderen en in dit geval bleek dat combo’s van honderden duizenden punten ver buiten bereik zijn. Dat heeft niets te maken met de besturing van de game, want deze is exact hetzelfde. Het heeft alles te maken met mijn spiergeheugen die zich toch iets minder van de game herinnerde dan ik gehoopt had en er een paar nullen minder achter elke combo staan. Het eerste potje online was op zijn zachts gezegd geen succes, dus besloot ik toch maar terug te keren naar de tutorial. 

Daar wachtte niemand minder dan Meneer Hawk om je de basis van het skaten uit te leggen. Niet alleen was deze tutorial meer dan noodzakelijk in mijn geval, maar het was ook erg tof om Tony Hawk’s stem door de speakers te horen schallen. Het was meteen weer even 1999. 

Papa Roach door de speakers blazen net als vroeger

Niet alleen de vriendelijke stem van de legendarische skater neemt je meteen terug naar 1999, ook de klassieke tracks uit de game zetten je twintig jaar terug  in de tijd naar een periode waarin iedereen skaters en bands als Goldfinger en Papa Roach nog tof vond. Deze klassiekers zijn gemixt met nieuwe tracks van onder andere Machine Gun Kelly, die naadloos in het repertoire van de skategame passen. 

Het waren niet alleen de stem van Tony Hawk of de muzieknummers die de echte nostalgische gevoelens naar boven haalde. De geluidseffecten als je een special trick met succes weet te landen of wanneer je een van de letters van het woord SKATE in een level oppikt brengen je pas echt terug in de tijd.

[image_with_animation image_url=”31781″ alignment=”” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

“Als echte skater zal het allemaal over de top aanvoelen, maar voor iemand die nog niet eens vijf meter op een skateboard kan rijden is het precies goed.”

Het is een misvatting dat skaten moeilijk moet zijn

In racegames draait het voor fans van simulatie om een zo realistisch mogelijke weergave van hoe een echte auto reageert en aanvoelt, wat auto’s in Gran Turismo of Assetto Corsa de eerste keer dat je de game opstart onbestuurbaar maakt. Datzelfde geldt voor sommige skategames die na het succes van Tony Hawk’s Pro Skater een poging deden tot een meer realistische skate-ervaring. 

Toen Tony Hawk’s Pro Skater uitkam in 1999 waren er weinig concurrenten om de game mee te vergelijken, maar anno 2020 is Tony Hawk’s Pro Skater 1 + 2 duidelijk de Need for Speed onder de skategames. Belachelijke combo’s waarbij je minutenlang door een level heen grind en met manuals je kickflips en boardgrabs aan elkaar rijgt. 

In de remaster is geen enkele concessie gedaan om deze arcade skater in te dimmen en de scores en achievements vliegen je om de oren als je een level speelt. In deze levels moet je als vanouds een x aantal items verzamelen, een hoge score halen en specifieke doelen halen zoals alle picknicktafels op een schoolplein aantikken. Als echte skater zal het allemaal over de top aanvoelen, maar voor iemand die nog niet eens vijf meter op een skateboard kan rijden is het precies goed. En laten we wel wezen, dat zijn de meeste van ons. 

[image_with_animation image_url=”31783″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Remaster je eigen Tony Hawk ervaring

Het enige punt waarop de remaster echt grote veranderingen doorvoert is het hoofdmenu. Hier kies je een skater of maak je een eigen skater en kun je honderden custom items kopen om je skater en skateboard uniek mee te maken. Dit systeem is allesbehalve intuïtief, maar als je eenmaal je weg een beetje gevonden hebt kun je je skater echt een eigen stijl geven. 

Daarnaast kun je met skill points die je in de verschillende levels van Tony Hawk’s Pro Skater deel 1 en deel 2  vindt, je skater beter maken op bepaalde gebieden. Waarbij het overigens helemaal aan jou is of je eerst de levels van Tony Hawk’s Pro Skater 2 verkent of eerst deel 1 uitspeelt. Hierdoor is deze remaster een ode aan de klassieke games, waarbij jij als speler alle vrijheid krijgt om je eigen invulling te geven aan deze nostalgische skateboard trip. 

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

Geschreven door:

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]