Temtem

Review
Rebecca Nieuwenhuis op 23 december 2020
Temtem

Maakt van beestjes verzamelen een gamegenre

Veel mensen hebben al van Temtem gehoord. Of het nou is omdat het ze een toffe game lijkt of omdat ze het doorgestuurd krijgen als ‘de Pokémon game die ze willen’, Temtem leeft in de game-wereld. We krijgen te maken met een immense wereld waarin we Temtem kunnen verzamelen, trainen en ze het kunnen laten opnemen tegen andere spelers. Als fan van alles wat met het woord verzamelen te maken heeft, kon ik niet wachten om de  titel te spelen op mijn afwachtende PlayStation 5.

Ik ga nog eenmaal de olifant in de kamer aanspreken, namelijk dat Temtem een kloon zou zijn van Pokémon. Dit is de laatste keer dat ik de welbekende franchise noem, want hoewel het erg op elkaar lijkt is de vergelijking met elkaar voornamelijk te wijten aan het feit dat er geen officieel genre is voor het verzamelen van wezens waarmee je kan vechten. Ik vind dat Temtem een eerlijke kans verdient en niet alleen maar vergeleken moet worden met de populaire franchise van Nintendo, waar ik zelf overigens ook erg veel van hou. In deze review ga ik Temtem dan ook beschrijven en niet steeds vergelijken met games waar het al dan niet op lijkt.

Opstaan en gaan

Het eerste half uur in de wereld van Temtem wordt besteed aan het opbouwen van affiniteit met de wereld zelf. Je wordt wakker als jouw zelfbenoemde personage op het eiland Deniz en wordt meteen aangesproken door je moeder, straks kom je nog te laat. Wanneer je even hebt rondgekeken en daarna de deur uitloopt, zie je een grote groep mensen staan. Voor eens in je leven ben je populair! De prof heeft jou namelijk je eigen Temtem beloofd en duidelijk wordt dat dat betekent dat je erop uit gaat.

Nadat je jouw eerste twee Temtem bemachtigd hebt, word je gevraagd de professor op te zoeken in het volgende dorp en word je subtiel de deur uitgewerkt om dat te gaan doen. Terwijl je door de eerste paar dorpen loopt, wordt je doel al snel duidelijk. Er zijn acht dojo’s in de wereld en de leiders daarvan moet jij natuurlijk gaan verslaan. Dit terwijl je je best doet om zoveel mogelijk Temtem te vangen en te trainen totdat niemand ze meer kan verslaan.

Er is zoveel te zien!

Het doorlopen van de dojo-uitdagingen zijn de eerste tijd zo’n beetje het enige echte verhaal is dat je krijgt, dat betekent echter niet dat er niks anders te doen is. De wereld zit stampvol mensen die allerlei wensen hebben en jou willen betalen om aan die wensen te voldoen. Denk aan kinderen die een bepaalde Temtem willen zien of iemand die een ketting verloor in de zee. Daarnaast heb je ook quests die meerdere mensen raakt. Zo heb je vrij snel in het begin een missie van iemand die de veerboot wil nemen naar de andere kant van het eiland, maar waar blijft deze nou?

Als je eenmaal aan de andere kant bent, omdat je zelf een vervoermiddel hebt bemachtigd, wordt duidelijk dat hij echt niet de enige is die op de veerboot aan het wachten is. Aan jou om uit te zoeken wat er gebeurd is. Nu zal ik dit voor me houden, want dat mag je lekker zelf uitzoeken. Wel was ik onder de indruk van dit soort missies, omdat het laat zien dat de wereld leeft en niet enkel draait om Temtem.

In elke stad zijn wel een paar missies te vinden en ik kon dan ook elke keer niet wachten om een nieuwe stad te betreden. De missies sturen je soms van hot naar her en helaas zit daar wel een bijkomend nadeel bij. Ik vind het persoonlijk juist leuk om over de hele wereld te reizen, omdat het je dwingt om eerder bezochte plekken nog eens te bekijken. Alleen dan wel met een fast travel optie, die Temtem tot op heden helaas nog niet heeft. Als ik dan voor de zoveelste keer naar de andere kant van de map moest, ontsnapte me toch wel een geïrriteerd zuchtje.

[image_with_animation image_url=”34189″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Ah wat zijn ze cute!

Nou kan ik nog wel urenlang doorschrijven over het verhaal, maar misschien is het tijd dat ik over het belangrijkste van de game begin: de Temtem. Als je de game start begin je met twee stuks en het is aan jou om de rest van je team te vullen met wilde Temtem. In het begin moest ik echt even wennen aan de figuurtjes, het was weer eens wat anders dan spelen met personages die je al door en door kent. Ik ben onder de indruk van de vormgeving van de Temtem. Allerlei verschillende kleuren, gemengd met diverse vormen, maken een groepje Temtem waar ontwikkelaar Crema trots op mag zijn.

Wat ik wel echt nog mis, is dat ik echte liefde voel voor de beestjes. Tijdens het spelen heb ik mezelf meermaals achter de oren gekrabd om te bedenken waar dat toch door kwam. In eerste instantie dacht ik dat het dezelfde gewenning was waar ik het eerder al over had, maar op gegeven moment kwam ik erachter wat ik dacht dat het probleem was. De wereld van Temtem leeft en draait zonder Temtem, letterlijk. Veel personages praten wel over de Temtem, maar ik mis nog het harmonieus samenwerken tussen de twee. Laat ik het benoemen als humaniseren.

Op dit moment zijn de Temtem in jouw team niks meer dan beestjes die voor jou knokken. Voor de rest is er weinig om hen heen te doen en dat mis ik. Iedereen wil wel een potje met je knokken en je tovert ze dan ook om de minuut op het veld, maar eigenlijk is dat het wel. De Temtem hebben een tof uiterlijk en in mijn ogen zeer veel potentieel, maar ze missen nog wat karakter om echt memorabele personages te worden.

[image_with_animation image_url=”34191″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Knokken met een moeilijkheidsgraad

Hoewel ik ontzettend veel game, ben ik niet zo’n goede gamer. Mijn credo met dit soort games is dan meestal ook, overleveled zijn en dan pas verder gaan. In Temtem kwam ik daar erg bedrogen in uit, de moeilijkheidsgraad is namelijk erg stijl. Je kunt wel tien levels hoger zijn, maar doe je de verkeerd aanval? Zeg maar dag tegen de overwinning. Je tegenstanders zijn pittig en de levels van vijandelijke Temtem fluctueren enorm, wat het lastig maakt om erop te anticiperen.

Het kostte me wat vloeken voordat ik dit kan typen, maar man wat is dit vet gedaan. Het anticiperen maakt dat je niet meer als een lompe kracht overal doorheen kan beuken, je moet daadwerkelijk strategisch nadenken over hoe je aanvalt en met wie. Gelukkig biedt de game je ook diverse mogelijkheden om dit strategisch denken uit te voeren. Zo gebruiken je Temtem bij het aanvallen stamina. Als je stamina (bijna) op is en je doet toch die dure aanval, dan krijgen je Temtem een klap mee van de aanval. Stamina laadt na elk gevecht weer op, waardoor je na elk gevecht weer klaar bent voor het volgende. Tijdens het gevecht betekent dat echter wel dat je soms een pas op te plaats moet maken.

Ook is het verstandig om goed te kijken naar de aanvallen zelf en types van je Temtem. Mijn starter Temtem Houchic leerde al snel een aanval die erg sterk was. Na wat verdere inspectie, bleek dat deze dubbel zo sterk was als ik er een nature type naast had staan. Ik heb de keuze gemaakt uit Loali en deze vervolgens net zo hoog getraind als Houchic en samen, oh man, ik heb soms medelijden met de tegenpartij. Dit duurt alleen niet zo lang, want dan trekken ze weer een Temtem uit de zak die vol over mijne heen bulldozert. Ach ja..

Het is nog niet klaar

Wat toch nog even genoemd moet worden, is dat Temtem nog niet af is. De game is momenteel in Early Access. Van tevoren wist ik niet zo goed wat ik daarvan moest verwachten, maar ik ben echt heel blij verrast. Er zijn momenteel vijf eilanden, waar er zes moeten komen, en ongeveer een derde van de Temtem zijn beschikbaar. Op sommige plekken zie je een huisje waarin duidelijk wordt dat daar in de toekomst nog iets komt, maar dat is het. De rest van de game staat en draait als een huis. Ik heb af en toe een framedrop gezien, maar verder geen gekke dingen.

Waar ik nog wel erg benieuwd naar ben is wat Crema gaat doen met de MMO-mogelijkheden. In de wereld zie je al andere spelers lopen en je kunt met ze praten door middel van een chat-functie. Ook is het mogelijk om met elkaar te battlen of te ruilen. Op dit moment is dat het enige dat je echt met elkaar kunt doen. Doordat de rest van de game zo sterk staat, denk ik dat die mogelijkheden eindeloos zijn. Ik zou het zelf bijvoorbeeld heel tof vinden de game co-op te kunnen spelen.

Sowieso ben ik erg enthousiast over de game. Ik heb erg genoten van het spelen en het is een game waar je echt wel even de tijd voor moet pakken. Er doorheen racen is geen optie, vanwege de moeilijkheid van sommige gevechten. Crema heeft een erg sterke opzet neergezet en ik ben erg enthousiast om te zien wat het bedrijf ervan maakt als het helemaal af is. Het is duidelijk een project waar erg veel liefde in zit, dat is zeker.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

Geschreven door:

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]