Planet Zoo

Review
Pixel Vault op 19 november 2019
Planet Zoo

Uitgebreide beestenbende

Veel mensen dromen ervan om de hele dag met dieren te spelen en ze te verzorgen. Niet voor iedereen is zo’n baan weggelegd, maar gelukkig kunnen we Planet Zoo aanzetten en het op die manier ervaren. De game zorgt er namelijk voor dat het runnen van die dierentuin naar je eigen scherm komt. Eens kijken of dat een beetje bevalt.

Het maken van dierentuinen op je beeldscherm is niet iets nieuws. Begin 2001 verscheen Zoo Tycoon en enkele jaren daarna diens opvolger. Hoewel de games een groot succes waren, bleven nieuwe titels uit. De aankondiging van Planet Zoo werd dan ook met veel liefde onthaald en simulatiefans kunnen sinds 5 november al aan de slag om het beste park ooit te bouwen.

Keuzes, keuzes

Nadat de happy peppy openingstune voorbij is gekomen, die er overigens meteen voor zorgt dat je nog meer zin hebt in de game, biedt Planet Zoo je een aantal keuzes in het hoofdmenu. De enige vraag die je jezelf moet stellen is: Wat wil ik doen? Je kunt gaan sandboxen, een dierentuin onder bepaalde omstandigheden opbouwen, een compleet nieuwe franchise met dierentuinen beginnen of je wagen aan een carrière.

Ik besloot de keuze te maken voor de carrière, met name omdat er ontzettend veel mogelijkheden zijn tijdens het opbouwen van je park en ik wilde wel leren hoe ik dit allemaal moet doen. Deze game-optie is de beste voor een beginner, omdat je allerlei soorten uitleg over het bouwen en managen van een dierentuin krijgt. Dit allemaal in een mooi jasje met missies gestoken zodat je alles onder de knie krijgt. Denk hierbij aan missies als “Maak de apen tevreden” of “Zorg ervoor dat er genoeg wc’s zijn”. Simpel maar doeltreffend.

De parken die deze route je biedt, zijn ook parken voor in de boekjes. Ze zijn zo mooi opgebouwd dat de moed je bijna in de schoenen zakt wanneer je je bedenkt dat je dat straks zelf moet kunnen. De game neemt je aan de hand mee. In het ene park leer je hoe je dieren kunt adopteren en vervolgens tevreden kunt houden en in de ander leer je weer over de beste plaatsing van faciliteitsgebouwen. Na het voltooien van de carrière ben je helemaal klaar om je in de rest van de game te gooien.

[image_with_animation image_url=”17272″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Uitdaging na uitdaging

Of je daarna nou de sandbox-modus gaat doen, jezelf een aantal limieten geeft of een start gaat maken met je eigen franchise aan dierentuinen, in allen krijg je enorm veel mogelijkheden om je park in te richten. Wanneer je enkel al kijkt naar de vormgeving van je park, zijn er zoveel opties om dat die je urenlang zoet kunnen houden. Hekken zijn er in allerlei soorten en maten, alles aan het landschap kan aagepast worden en je kunt zelf kiezen welk dier je waar gaat plaatsen. Dit alles zorgt er al snel voor dat je helemaal in de game opgaat.Wanneer je opkijkt en ziet dat het middernacht is, schrik je dan ook even.

De oneindige mogelijkheden op het gebied van vormgeving zijn de grootste reden waarom Planet Zoo als een must-have gezien mag worden voor simulatiefans. Doordat alles mogelijk is, krijg je de volledige vrijheid om je park in te richten zoals jij dat wilt. Als je net zo perfectionistisch bent als ik, is het scrollen door alle opties en het uitproberen daarvan al een grote bron van vermaak.

Makkelijk is het niet. Om het park van jouw dromen te maken, moet je man en macht inzetten om iedereen tevreden te houden. Zo heeft je personeel meerdere plekken nodig om dieren te kunnen verzorgen, zelf te relaxen, maar ook zijn er stroomhuisjes nodig, want zonder stroom ben je niks. De gasten van het park zijn echter niet zo tolerant en als ze ook maar een glimpje van een dak zien, roepen ze al dat hun dagje dierentuin verpest is. Goed puzzelen is dus heel belangrijk.

Beestenbende

Nu is het bouwen en inrichten van een park natuurlijk erg leuk en belangrijk, maar het belangrijkste aspect van een dierentuinsimulator ligt natuurlijk bij de dieren. In Planet Zoo kun je natuurlijk weer dieren kopen, maar deze zijn niet onbeperkt. Je adopteert ze uit een adoptiecentrum en je moet het doen met de keuzes die het aanbiedt. Wel zijn er twee verschillende soorten dieren. Dieren die je voor het leven hebt of dieren die je weer uit kunt zetten. Bepaalde dieren zijn heel zeldzaam en jij kunt een handje helpen met een fokprogramma.

Net als de mensen die je park bezoeken, zijn ook dieren niet zo makkelijk te pleasen. Je moet zorgen dat hun terrein kloppend is, ze genoeg bedekking hebben, een plek hebben om zich terug te trekken en genoeg te spelen hebben. Dit laatste is nog wel een dingetje. Er zijn heel veel keuzes voor het speelgoed en er staat niet bij wat voor welk dier geschikt is. Een kwestie van proberen dus. Het speelgoed varieert van een simpele bal, tot een klimwand of zelfs tot een blok ijs met fruit erin. Keuze genoeg.

Ook biedt de simulator mensen de mogelijkheid wat te leren. Door de Zoopedia te raadplegen kom je erachter waar een dier vandaan komt, wat hij leuk of lekker vindt en met welke dieren die samen kan leven. Interessant voor de inrichting van je dierentuin, maar ook zeker om je eigen algemene kennis iets bij te spijkeren. Dit is op zich ook wel nodig, er komt namelijk om de zoveel maanden inspectie en die verwacht toch wel dat je het een en ander van dieren afweet. Als je ze niet tevreden houdt, weten de activisten je wel te vinden. Mensen die met protestbordjes door je park lopen, doen nou niet echt wonderen voor de sfeer.

[image_with_animation image_url=”25901″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Vrijheid, blijheid

Hoewel het echt wel tof is om aan bepaalde voorwaarden te moeten voldoen of om je te proberen te redden met een laag bedrag, is het soms ook wel eens heerlijk om volledig uit je dak te gaan en het zo gek te maken als het maar kan. Hier is de sandbox-modus perfect voor. Zonder je druk te maken om geld of speciale quests, kun je compleet los gaan en het park van je dromen bouwen.

Nu was dat voor mij een park met tig olifanten. Ik wilde het, kon het en heb het ook gedaan ook. En geloof me, ik ben er heel trots op. Niks is te gek en dat maakt deze game zo tof. De mogelijkheden zijn eindeloos en de enige grens is jouw fantasie. Deze modus biedt tegelijk de meeste speeltijd, doordat er van alles mogelijk is en je een behoorlijk stuk grond tot je beschikking hebt. Je kunt dus dieren adopteren tot je park ervan krioelt. Biedt ze wel allemaal netjes een plekje, kunnen we dat afspreken?

Werk verdorie nou even mee

Deze game is wat mij betreft een droom die uitkomt. Zelf bouwen wat je wilt, alle faciliteiten om rekening mee te houden en de keuze uit dieren is reuze. Toch is er één ding waar ik al meteen wat over te vloeken had: het maken van paden. Ik weet niet wie van de ontwikkelaars een dealtje met Satan heeft gemaakt, maar damn, het leggen van paden voelt als een tripje naar de hel.

Op de een of andere manier doen de stukjes trottoir nooit of te nimmer wat je wil. Ze buigen ineens in een gekke hoek, willen iets niet verbinden of je krijgt hem met geen mogelijkheid de richting op die jij wilt hebben. Wat er daarmee precies gebeurd is, is voor mij een vraag, maar naar het bouwen van paden had wat mij betreft nog wel even extra gekeken mogen worden.

Hoewel bovenstaande ervoor zorgde dat mijn computer heel wat nieuwe scheldwoorden geleerd heeft en misschien vreesde voor de andere kant van het raam, is het wat mij betreft slechts een kleine tegenvaller op een hele sterke game. Planet Zoo is alles wat je van een dierentuinsimulator wilt en zorgt ervoor dat ik elke avond toch nog even de baan van mijn dromen heb. Kom maar klagen parkbezoekers, ik zit klaar voor jullie!

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]