19 van ‘19 – #09 – Sekiro: Shadows Die Twice

De 19 van 2019
Tim Miechels op 21 december 2019
19 van ‘19 – #09 – Sekiro: Shadows Die Twice

Bloed, zweet en euforie

We bewegen met rasse schreden richting het einde van 2019. Aan het begin van dit jaar waren we bang dat we, in afwachting van de nieuwe generatie consoles, games tekort zouden komen in 2019. Gelukkig is dat niet gebeurd en zijn er ook dit jaar weer prachtige titels uitgekomen. We blikken terug op de 19 mooiste games van 2019, met op nummer 9: Sekiro: Shadows Die Twice.

Zwetend en scheldend gooi ik mijn controller van me af. Ik ben al een halve dag bezig met de boss battle tegen Owl en ik ben nog geen stap dichterbij de overwinning. Gefrustreerd pak ik mijn controller toch maar weer op om het nog een keer te proberen. “Is het nog leuk schat?” vraagt mijn vriendin wat onzeker vanaf de bank. “Ja, heerlijk”, schreeuw ik terug, “dit wordt echt mijn game of the year!”

Te makkelijk?

Na het enorme succes van Dark Souls en Bloodborne, was iedereen benieuwd naar wat het volgende project van FromSoftware zou worden. Tijdens de E3 van 2018 werd Sekiro: Shadows Die Twice onthuld en fans waren enthousiast, maar ook bezorgd. De Japanse setting en vloeiende combat zagen er geweldig uit, maar probeerde FromSoftware met een sterkere focus op actie niet te veel naar de mainstream te cateren? Zou Sekiro wel moeilijk genoeg zijn voor de veteranen?

Toen Sekiro op 22 maart verscheen voor pc, PlayStation 4 en Xbox One, bleken deze zorgen al gauw ongegrond. Sekiro wist de moeilijkheidsgraad van de vorige FromSoftware-games namelijk niet alleen te evenaren, maar zelfs te overtreffen. De dagen na de release vulden diverse fora zich met wanhopige gamers die vastzaten bij een van de eerste bazen en werd er zelfs voor de toevoeging van een easy mode gepleit.

Gelukkig is Sekiro niet alleen heel moeilijk, maar ook gewoon heel goed. Reviewers en fans prezen de precieze combat en het level design vol met shortcuts en aftakkingen. Ook op het gebied van eindbazen heeft FromSoftware zichzelf met Sekiro overtroffen. Zoals ik in mijn review al schreef: “Sekiro bevat dan ook een aantal van de beste, meest uitdagende eindbaasgevechten die ik ooit in een game gezien heb.” Het succes van Sekiro werd tijdens de Game Awards nog eens onderstreept met een Game of the Year-award.

Te moeilijk?

Als geoefend Dark Souls-speler begon ik in maart vol goede moed aan Sekiro. Natuurlijk, het gaat wel weer moeilijk worden, maar inmiddels had ik het trucje toch wel door? Niets bleek echter minder waar. Net als veel spelers was ook voor mij de eindbaas Lady Butterfly een vroeg struikelblok. Je bevecht Lady Butterfly in de kelder van het Hirata Estate, waar ze je van alle kanten bestookt met werpsterren of plotseling achter je staat voor een dodelijke aanval. Het leek onmogelijk om haar te verslaan.

Toch bleef ik doorzetten. Iedere mislukte poging bracht me een klein stapje dichter bij de overwinning. “Als ik nu die ene aanval pareer in plaats van hem te proberen te ontwijken, dan moet het dit keer echt lukken”, maak je jezelf keer op keer wijs, om vervolgens opnieuw roemloos ten onder te gaan.  Het gevoel dat er door me heen ging toen ik dat vervloekte mens eindelijk versloeg, kan ik niet anders omschrijven dan als onvervalste euforie.

[image_with_animation image_url=”22593″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Precies goed

Uiteindelijk is het precies die moeilijkheid en de daarmee gepaard gaande frustratie die Sekiro tot een van de beste games van 2019 maakt. In een tijd waarin al te veel games hun spelers volledig bij de hand nemen, gooit Sekiro je zonder zwembandjes in het diepe. Als speler voel je je daardoor bloedserieus genomen en dat is ontzettend verfrissend.

Ben je benieuwd naar welke games de redactie nog meer heeft gekozen tot een van de 19 belangrijkste games van 2019? Check dan het complete overzicht van de 19 van 2019.