Was het nog maar 1995

Al jaar en dag wordt er geprobeerd om van videogames goede films te maken. Deze pogingen slagen eigenlijk maar zelden. In 1995 probeerde men het met een film over de videogame Mortal Kombat. De film was geen doorslaand succes, maar blijft vooral in de herinnering omdat die zo slecht was. Toch weerhoudt dat Warner Bros. er niet van om met een nieuwe film te komen, met exact dezelfde titel. Lukt het nu wel om een goede verfilming te worden?

Voordat ik jullie ga vertellen of dat is gelukt, ga ik eerst iets bekennen: Mortal Kombat uit 1995 is misschien wel mijn favoriete film aller tijden. Niet helemaal waar overigens, want dat is Se7en, maar Mortal Kombat staat op een goede tweede plaats. Dat komt zeker niet doordat de film destijds zo enorm goed was. Nee, Mortal Kombat is zo slecht, dat de film daardoor weer extreem goed wordt. De extreem slechte special effects, gecombineerd met het belabberde script zorgden voor een heerlijke glimlach op mijn gezicht. Is de 2021-versie van Mortal Kombat ook zo slecht dat het weer goed wordt?

Er ontbreekt iets

Ik ga daarin direct helder zijn: het antwoord is nee. Komt dat dan doordat deze film wel goed is? Ook daar moet ik helaas met een nee op antwoorden. Mortal Kombat is simpelweg een matige film die zowel de vorige films als de videogames niet echt eer aan doet. Dat heeft er vooral mee te maken dat het grootste aspect van Mortal Kombat, namelijk Mortal Kombat zelf, volledig ontbreekt.

Voor wie het bovenstaande abracadabra is: geen zorgen, ik leg het je uit. Mortal Kombat is een videogame over een vechttoernooi. Dit toernooi wordt elke vijftig jaar georganiseerd en is een toernooi tussen zes verschillende rijken. Er wordt gevochten tot de tegenstander dood is en alles is daarbij geoorloofd. De winnaar is dus degene die blijft leven. Van de zes rijken die meedoen, draait het vooral om de aarde en de Outworld. Wanneer een rijk Mortal Kombat tien edities op rij weet te winnen, dan krijgen zij de macht over de andere rijken. Daarbij is iedereen vooral bang voor de Outworld, want zij dreigen om slaven van de rest te maken.

De film uit 1995 ging ook daadwerkelijk over het toernooi. Daar volgden we de deelnemers van team aarde gedurende de wedstrijden. Wanneer de film uit 2021 begint heeft de Outworld al negen edities van het toernooi op rij gewonnen. Tot een tiende editie komt het echter niet, want geheel tegen de regels in probeert Shang Tsung, de leider van de Outworld, de vechters van de aarde al te vernietigen. Hij stuurt daarbij enkele van zijn vechters naar de aarde om Mortal Kombat-veteranen Sonya Blade, Kano, Jax, Liu Kang en Kung Lao te vermoorden.

[image_with_animation image_url=”36234″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Weinig balans

Er is dus geen toernooi, maar gelukkig wordt er wel genoeg gevochten in de film. Daarbij blijft de film heerlijk trouw aan haar bronmateriaal: de videogame. Wie de games speelt weet dat deze vol zitten met ranzigheid, extreem geweld en bloed… Heel veel bloed. Daar ontbreekt het gelukkig dan ook niet aan in de film. Het bloed vliegt alle kanten op en de personages zien er zwaar gehavend uit na een gevecht.

Alhoewel, mag je het een gevecht noemen? De balans lijkt daarin helemaal zoek in Mortal Kombat. Vrijwel elk gevecht begint met vechter A die vechter B bijna helemaal tot moes slaat om vervolgens op het allerlaatste moment toch door vechter B verslagen te worden. Hierdoor kun je de winnaar van elk gevecht eigenlijk al voorspellen. Gelukkig zijn daar aan het eind van het gevecht nog wel de welbekende finishers uit de game. Finishers zijn afrondende gevechtsacties waarmee je een vijand vermoordt. Denk hierbij aan ledematen die eraf worden getrokken of personages die doormidden worden gezaagd. Dit soort finishers worden in de film heerlijk expliciet in beeld gebracht.

[image_with_animation image_url=”36241″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Acteren kun je leren

Dat het zo heerlijk in beeld verschijnt, komt vooral door het al eerder genoemde bloed dat bijna door je scherm heen knalt. Dat verbloemt direct een beetje dat de cast van de film eigenlijk niet zo heel erg goed is. Hiroyuki Sanada (Westworld) doet het nog wel aardig als Hanzo Hasashi en Lewis Tan (Deadpool 2) weet de middelmaat met zijn vertolking van Cole Young ook nog wel te doorbreken.

De rest van de cast weet helaas geen potten te breken, met Ludi Lin als Liu Kang als dieptepunt. Ten eerste past zijn te jonge uitstraling niet bij de vertolking van Liu Kang en ten tweede zijn de acteerprestaties simpelweg niet goed genoeg. Het komt niet over op de kijker – tot een niveau dat het echt begint te storen. Ook Josh Lawson weet de rol van Kano niet overtuigend neer te zetten. Je ziet dat hij de arrogantie speelt in plaats van dat hij het echt uitstraalt. Hierdoor komt zijn gevloek wat gescript over in plaats van dat het binnenkomt bij de kijker.

[image_with_animation image_url=”36237″ alignment=”center” animation=”Fade In” border_radius=”none” box_shadow=”none” max_width=”100%”]

Weinig nostalgie

De makers van de film hebben geprobeerd om het ouderwetse Mortal Kombat-gevoel te plaatsen in de film, maar slagen daar niet in. Zo hebben ze de oorspronkelijke titelsong, Techno Syndrome van het Belgische The Immortals, vervangen door een 2021-versie van Benjamin Wallfisch. Het nummer is van een opzwepende technotrack naar een Drum and Bass-achtig nummer gewijzigd, waarbij het alle banden met het origineel lijkt los te laten.

Doordat er geen toernooi gehouden wordt in deze film, is het ook niet mogelijk om de bekende Fatality-uitspraken te horen aan het einde van een gevecht. Dat zou je tenminste denken. De makers van de film hebben dit proberen op te lossen door de acteurs dit soort dingen zelf uit te laten spreken. Dat werkt slechts in een enkel geval, voor de rest komt het vooral heel lachwekkend over. Vooral op de momenten dat geen van de acteurs het zegt, maar er toch een soort alwetende verteller lijkt te zijn die nog even “Flawless Fatality” roept.

Al deze zaken maken dat Mortal Kombat ook in 2021 geen goede film is geworden. Helaas is de film ook weer niet zo slecht dat hij weer goed wordt, waardoor we Mortal Kombat eigenlijk maar gewoon snel moeten vergeten. Of dat gaat lukken, is nog maar de vraag. Het open einde van de film hint sterk naar een vervolg en de makers van de film hebben ook al aangegeven dat ze het liefst vijf films maken in de komende jaren. Laten we dan maar hopen dat die zich weer gewoon op het toernooi afspelen.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

Geschreven door:

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]