De beste game-soundtracks
De ontwikkelingen in de gameindustrie volgen elkaar in rap tempo op. De ene uitgever probeert de andere te overtreffen met nog betere graphics of een nog beter verhaal. Helaas wordt een ander element vaak over het hoofd gezien: de muziek in games. Vandaar dat wij het tijd vonden om de beste game-soundtracks op een rij te zetten.
De juiste balans vinden voor een goede soundtrack is lastig. Als speler wil je meegezogen worden in het verhaal en de muziek kan je hierin ondersteunen. Toch mag het niet te veel afleiden van de daadwerkelijke game. Vaak horen gamers dan ook maar enkele fragmenten uit de soundtrack, omdat ze te druk bezig zijn met die ene eindbaas afslachten of die puzzel oplossen. Persoonlijk beluister ik de soundtrack dan ook het liefst ook buiten de game om. Regelmatig worden er concerten gegeven waar hele medleys van een specifieke game worden gespeeld of wordt er een nieuw verzamelalbum uitgebracht met nostalgische tracks van weleer. Ik besloot om mijn muziekbibliotheek eens door te spitten en de beste soundtracks op een rij te zetten.
Elder Scrolls III: Morrowind (2002)
Eigenlijk speel ik meteen een beetje vals. Ja, Morrowind was de eerste Elder Scrolls-game waar ik zwaar verslaafd aan raakte, maar eigenlijk kun je elke Elder Scrolls-game op deze lijst zetten. De soundtrack van Oblivion zit vol klanken passend bij een koninkrijk en Skyrim is vooral bombastisch en dierlijk. Echter, de soundtrack van Morrowind, gemaakt door Jeremy Soule, laat je perfect de schoonheid van de omgeving tot je nemen. In Morrowind voel je je eenzaam en dwaal je regelmatig rond zonder echt te weten waar je je bevindt. Of je nu een episch gevecht aangaat of een bospaadje aan het volgen bent, overal sluit de muziek goed aan. Het geluid van de strijkinstrumenten en de stevige blaasinstrumenten blijven nog uren in je hoofd ronddwalen.
Donkey kong Country 2: Diddy’s Kong Quest (1995)
Dit tweede deel in de Donkey Kong-reeks overtreft zijn voorganger op elk gebied. Er werd zowel grafisch als technisch uitgepakt en ook de soundtrack kreeg een boost. De soundtrack, gecomponeerd door David Wise, kreeg het voor elkaar om allerlei emotie met de SPC700-chip uit de SNES te pompen. De typische synthesizer-klanken uit de jaren 80 zijn een beetje gedateerd, maar de melodieën blijven catchy en enorm gevarieerd. Het opgewekte karakter van de soundtrack zorgt ervoor dat je in een bepaald ritme blijft spelen en je nooit ergens inkakt.
Helaas is er geen officiële release beschikbaar op het internet.
Cuphead (2017)
Toen ik Cuphead voor het eerst mocht bewonderen, was ik al gefascineerd door de vormgeving. Het oude tekenfilm-stijltje uit de jaren 30 schreeuwde haast Disney. Als ik terugdenk aan deze tekenfilms, dan was de soundtrack altijd prominent aanwezig. Mede door de beperkte toegang tot stemacteurs destijds.
Cuphead weet deze belofte in ieder geval grandioos waar te maken. De soundtrack bestaat uit een drie uur durende mix van jazz, big-band en ragtime-achtige muziek. Het blaast je omver, het heeft charme, warmte en schopt je direct terug naar de vorige eeuw. De soundtrack sluit perfect aan bij het grafische stijltje en zelfs buiten de context van de game om is de soundtrack heerlijk om te beluisteren.
Animal Crossing (2001)
Als je helemaal tot rust wilt komen na een dag hard werken, dan raad ik je de soundtrack van Animal Crossing zeker aan. Logisch, want Animal Crossing is natuurlijk ook een simulatorgame waar je het vooral rustig aan doet. De wereld vol met pratende dieren loopt gelijk met de daadwerkelijke tijd. En bij elk uur is er wel toepasselijke muziek. Of het nu in de avond is of vroeg in de ochtend, de muziek sluit naadloos aan. Ook heeft elk gebouw zijn eigen melodieën en zijn er regelmatig evenementen met bijpassende muziek die aansluiten op de seizoenen. De gehele soundtrack duurt ruim zeven uur en brengt je gelijk in de chill-modus.
Helaas is er geen officiële release beschikbaar op het internet.
Red Dead Redemption II (2018)
De soundtrack van Red Dead Redemption II of beter gezegd de momenten waarop die aanwezig is, zijn prachtig. Waar je normaal constant muziek hoort in games, gebruikt Rockstar de muziek alleen waar het echt nodig is. Zo ben je bijvoorbeeld rustig aan het rondrijden op je trouwe merrie als je plotseling wordt overvallen door een bende schobbejakken. Op zulke momenten wordt de muziek langzaam ingeschoven en kun je de achtervolging geheel in cowboy-stijl voortzetten. De snaredrum, de baslijn en de trompetten geven een boost aan je zelfvertrouwen. Hetzelfde geldt voor later in de game, waar zelfs gezongen countryliedjes de revue passeren. Je voelt je aan alle kanten een eenzame cowboy op zoek naar een beter leven.
Spotify Red Dead Redemption II
Legend of Zelda: Ocarina of Time (1998)
Als je het voor elkaar krijgt om met enkele tonen legendarische nummers neer te zetten, dan maak ik een diepe buiging. Ocarina of Time gebruikt melodieën uit A Link to the Past en de originele game, maar weet daar een geheel nieuwe, frisse draai aan te geven. Vanaf het moment dat je in de game de ocarina vindt, kun je ook de innerlijke muzikant in jezelf naar boven halen. De ‘simpele’ tonen die je moet gebruiken om puzzels op te lossen, spreuken te activeren of je paard te roepen, blijven zelfs jaren later nog in mijn geheugen hangen. Koji Kondo heeft in mijn ogen hier de koers van de franchise bepaalt. Vrijwel iedere Zelda-speler kan de catchy tonen van Song of Storms, Song of Time en Epona’s Song meeneuriën. De hele soundtrack geeft mij nog steeds het gevoel dat ik op een groot avontuur ga om de wereld van het kwaad te redden.
Spotify Legend of Zelda: Ocarina of Time
Bastion (2011)
Buiten het grandioze verhaal van Bastion, bevat de game ook muziek die naadloos aansluit bij het gevoel in elk level. Darren Korb, die de soundtrack componeerde, heeft een verhaal weten te vertellen in tweeëntwintig tracks. Het mooie aan deze soundtrack is de diversiteit. Zo hoor je de typische Western-klanken op een gitaar maar ook modernere rockmuziek. Het ene moment geeft het je enorm veel rust, maar het andere moment schakelt de muziek om naar keiharde actie of speelt deze juist in op je emoties. Ook zijn er een drietal nummers waarin gezongen wordt. Het nummer Build That Wall sluit mooi aan bij de hoofdpersonages met een heftig verleden, Mother I’m Here sluit aan op het gevoel van heimwee hebben en Setting Sail Coming Home mixt deze twee tot een geheel. Zowel Bastion als zijn soundtrack zijn in mijn ogen door velen over het hoofd gezien, dus als je ze nog niet kent, dit is je kans!
Secret of Mana (1993)
De geluidskaart van de SNES waar ik het eerder over had, werd door Hiroki Kikuta tot het uiterste gedreven in Secret of Mana. Naast het feit dat dit de eerste soundtrack van Kikuta was, wist hij ook een geheel unieke stijl neer te zetten. Ik kan mij niet herinneren dat een andere game zo goed klonk op de SNES en daarmee wist Secret of Mana zeker zichzelf op de kaart te zetten. De mix van strijkinstrumenten, piano’s aangevuld met walvisgeluiden (ja echt) klinkt bizar, maar sloot goed aan bij de mysterieuze wereld. Het nummer Into the thick of it is nog steeds een van mijn favoriete melodieën. De fluit en vredelievende onderliggende toon geven mij nog steeds het gevoel dat onschuldige jongetje te zijn die op zoek is naar avontuur.
Killzone 2 (2009)
Op eigen bodem kunnen we er gelukkig ook wat van. Joris de Man componeerde namelijk de soundtrack voor Killzone 2. De soundtrack zit bomvol epische momenten, waardoor je de spanning en oorlog in Killzone 2 bijna kunt voelen. Toen ik deze soundtrack voor het eerst hoorde, kreeg ik het gevoel dat ik elk moment gebeld kon worden om op een speciale missie van wereldbelang te gaan. Zelf vind ik de muziek bij vlagen klinken als muziek uit de Sovjet Unie en het Duitse rijk. De muziek sluit in ieder geval aan bij het gevoel van een grootmacht. Mocht je na het horen van de muziek geïnteresseerd zijn in het verhaal, dan zou ik deze game zeker gaan spelen. De kern van het verhaal in de Killzone-franchise komt namelijk angstig dichtbij de werkelijkheid.
Helaas is er geen officiële release beschikbaar op het internet.
Earthbound (1994)
Nog een klassieker uit het SNES-tijdperk. Earthbound uit de Mother-franchise zit boordevol humor en is zich bij vlagen van zichzelf bewust. De game zit bijna geheel in zijn eigen bubbel. De soundtrack van Earthbound is er een om u tegen te zeggen. Bestaande uit 150 muziekstukken, is het zeker een van de grotere ooit uitgebracht. Na wat research kwam ik er zelfs achter dat de muziek 1/3 van de opslagruimte op de cassette in beslag nam. Niet heel gek als je bedenkt dat de soundtrack gecomponeerd is door Nintendo-veteraan Hirozaku Tanaka en filmcomponist Keiichi Suziki. Ondanks de vele gevarieerde muziekstukken voelen ze nooit aan als losse elementen en voel je constant dat je nog steeds naar een soundtrack van Earthbound luistert.
Dit waren enkele van mijn favoriete soundtracks in videogames. Er zijn natuurlijk tal van andere geweldige soundtracks. Welke vind jij dat zeker een vermelding verdient? Laat het ons vooral weten.
